Στάχτη στα μάτια του ελληνικού λαού, αποπροσανατολίζοντας την κοινή γνώμη από το δράμα του Νίκου Στραβελάκη έριξε ο Γιώργος Παπανδρέου σε συνεργασία με τον Σταύρο Ψυχάρη.
Τέτοιες άγιες μέρες, που τα Δευτεριάτικα βράδια τα βγάζουμε με επαναλήψεις και βλάχοαμερικάνικα σήριαλ, αντί για Ανατροπές, Φακέλους και λοιπές έγκυρες ενημερωτικές εκπομπές, σκάει η βόμβα της επιλεκτικής δανειοδότησης του ελληνικού τύπου, με μόνο κριτήριο τον κύκλο περιόδου του Μεγάρου Μαξίμου.
Έκπληκτοι μάθαμε ότι στην πίσω πόρτα της υπηρεσίας, των καθαριστριών, των σερβιτόρων και των καμαριέρων είχε ξεπέσει η μεγάλη πένα του εκδοτικού χώρου. Για μερικά ψωροεκατομμύρια αναγκαζόταν να μπαίνει σαν ληστής μέσα στην πρωθυπουργική έπαυλη των Αθηνών αυτός ο ευγενής και περήφανος άνθρωπος του πνεύματος και της ενημέρωσης.
Μα πάνω από όλα αυτός ο πατέρας, που έριξε τα μούτρα του και φίλησε κατουρημένες ποδιές για να προκάμει να βάλει το στερνοπούλι του στο πλάι του σιχαμένου Αντώνη, την ύστατη ακριβώς ώρα της καταστροφής.
Έξω από τα δόντια μίλησε και για άλλα πράγματα που απασχολούν το πολυμήχανο μυαλό του, ο πρώην πρωθυπουργός. Επανέλαβε τα λόγια του πολυαγαπημένου του αδερφού Νίκου για τους υπόδουλους, δειλούς και άμοιρους ευθυνών βουλευτές του. Ποιος είδε την Εύα Καϊλή, την Πέμη Ζούνη και το Γιάννη Βούρο και δεν τους φοβήθηκε. Τελικά οι ψυχραιμότεροι μπαμπάδες υπουργοί τους, τους κρατήσαν τα χαλινάρια πριν χυμήξουν και σαν πιστά σκυλιά εκείνοι λούφαξαν και πάλι στην κομματική τους νιρβάνα.
Πάνω, όμως που ο Παπούλιας είχε καταφέρει να κάνει τον Έλληνα να λυπηθεί την καλπάζουσα μαλάκινση του, ο Καρατζαφέρης να τον πείσει για την ανάγκη της πατρίδας να στηρίξει την κυβέρνηση των πενήντα και ο Αλαφούζος να αποδείξει την αθωότητα Εφραίμ, ο Γιωργάκης πέταξε μια ακόμη μαλακία.
Δήλωσε ότι θα ξεκολλήσει από την καρέκλα του μέχρι το καλοκαίρι, αλλά μόνο και μόνο για να κάνει χώρο σε έναν ακόμη.
Απηυδισμένος στο άκουσμα της διπλής κομματικής κυριαρχίας ο Θεόδωρος Πάγκαλος έβαλε τα γέλια, ενώ ο Ευάγγελος Βενιζέλος έφυγε από την αίθουσα συνεδριάσεων του ΠαΣοΚ, αναφωνώντας πως ενώ ακόμα και το στρώμα της Αλίκης ήτανε μονό, έρχεται τώρα αυτός εδώ και μας ζητά να πάρουμε την πολυθρόνα του παρτούζα.
Κι έρχεται, λοιπόν, το εξής πολύ απλό και βασανιστικό ερώτημα. Ο άνθρωπος αυτός που ακόμα πιστεύει ότι ο μόνος λόγος για τον οποίο έφυγε ήταν επειδή ένας Ψυχάρης αποφάσισε να τον ρίξει, όταν κοντέινερ χημικών προστάτευαν τον ίδιο και τη συμμορία του για ένα ολόκληρο καλοκαίρι, εσένα σε αφήνει αδιάφορο;
0 comments:
Post a Comment