Λαϊκή πάλη

Με τις κατοστάδες πετάνε από εφορίες, υπουργεία και σύντομα πολλούς ακόμη δημόσιους οργανισμούς, απλό λαϊκό κοσμάκη που έφαγε τα τελευταία τριάντα χρόνια τ´ άντερά του. 

Ολόκληρα υποκαταστήματα εφοριών κρύβανε τα φράγκα σε κουτιά πάμπερς. Γενικές γραμματείες υπουργείων τσέπωναν τα κέρατά τους τα τράγια για να εγκρίνουν την μπίζνα.

Τι άσχημες εποχές που περνάμε. Πριν από δυο χρόνια, αν ο εργατικός αγώνας έβλεπε τ´αδέρφια του να πετιούνται στο δρόμο από τους μισητούς δικομματιστές για συκοφαντίες και μερικές βιλίτσες στο Λαγονήσι, θα έκλεινε την Ομόνοια για κάνα διήμερο. Τώρα τζίφος.

Ένα πολύ όμορφο αλισβερίσι. Σαν κι αυτό του αρχιτραπεζίτη Προβόπουλου, που μετά από δυόμιση χρόνια ήρθε να ανακοινώσει ότι Γιωργάκης και Κωστάκης ξέρανε για το έλλειμμα, αλλά έκαναν την πάπια. Όπως την πάπια κάναμε και μεις όταν βλέπαμε τη φεράρι με τις πινακίδες του κάμπου και το αγροτικό καγιέν του Κολωνακίου.

Μόνο που η εύφορη φεράρι και το ντατσουνοκαγιέν, σαν να πιάστηκαν. Το έλλειμμα όμως του Κωστίκα και του Γιωρίκα στη χειρότερη θα γίνει ανέκδοτο.

(Αλήθεια, τώρα που το ‘φερε η κουβέντα της μίζας. Με εκείνες τις Μ.Κ.Ο. που τσέπωναν εδώ και χρόνια τα χιλιάρικα για πλάκα, τι να έγινε άραγε;)