Το παιδί της ξενιτιάς

Στο πρωτοχρονιάτικο συσσίτιο των πεινασμένων, κατατρεγμένων, άστεγων και ανήμπορων του δήμου Αθηναίων για αυτοψία, βρέθηκε ανήμερα της πρωτοχρονιάς ο πρωθυπουργός της Ελλάδας, Λουκάς Παπαδήμος.

Ο εκλεκτός ΝΔ, ΠαΣοΚ και ΛαΟΣ με μια αιφνιδιαστική κίνηση αποφάσισε να ερευνήσει ιδίοις όμασι αν η προπαγάνδα των αριστερών εφημερίδων που ακόμη βρίσκονται σε κυκλοφορία και των μπλογκ του Αντώνη Σαμαρά περί εξαθλίωσης, πείνας, δυστυχίας και τριτοκοσμικών συνθηκών, αληθεύει.

Με την είσοδο του στο χώρο της εκδήλωσης με έκπληξη παρατήρησε μια χούφτα 400 ανθρώπων να παραλαμβάνουν τα πλαστικά τους κουτιά με το μυρωδάτο φαγητό που ετοίμασαν ειδικά για αυτούς τα πιτσιρίκια του Τζούνιορ Μάστερ Σεφ.

Μιλώντας στους συνεργάτες του, ο πρωθυπουργός της Ελλάδας εξέφρασε την απορία του για τις κραυγές παραπληροφόρησης που μήνες πλήττουν το κύρος της πολιτικής σκηνής της χώρας, για ορδές ανέργων, ανήμπορων και άστεγων. Με όλα όσα άκουγα τις τελευταίες βδομάδες, σήμερα θα περίμενα το λιγότερο δέκα χιλιάδες ψωμόλυσσες στημένους στην ουρά, δήλωσε μετά το τέλος της γιορτής. 

Ο πρωθυπουργός μας, χαιρέτησε την πρωτοβουλία των μικρών μαγείρων, μένοντας έκπληκτος από την ελαφριά προσθήκη δενδρολίβανου που ακουγόταν ικανοποιητικά, όπως χαρακτηριστικά είπε, ευχόμενος η νέα χρονιά να φέρει επιτέλους τη θεσμοθέτηση της παιδικής εργασίας και στη δική μας χώρα. 

Δεκάδες χιλιάδες ανήλικα παιδιά, θα έχουν τη δυνατότητα εκτός από τα δημόσια μαγειρεία, να εργάζονται αφιλοκερδώς σε φάμπρικες και κλωστοϋφαντουργεία. Την ψευδαίσθηση της καταναγκαστικής εργασίας θα σπάνε οι κάμερες και η πεντάδα του Φαμπ 5, η οποία κάθε Κυριακή θα απονέμει το βραβείο κοινού στο παιδί που έπλεξε το καλύτερο ζιπουνάκι της εβδομάδας. 

Φεύγοντας από την εκδήλωση, τον Λουκά Παπαδήμο πλησίασε μια συμπαθέστατη γιαγιά εκμυστηρευόμενη το παράπονο της μιας και μετά από 40 χρόνια στα εργοστάσια της Γερμανίας, βρίσκεται τώρα ανήμπορη να αγοράσει το καθημερινό της ψωμί και γάλα, ψάχνοντας ελεημοσύνη σε συσσίτια. 

Ο Λουκάς κουνώντας καταφατικά το κεφάλι, αναγνώρισε με ειλικρίνεια τον πόνο της γιαγιάς, ομολογώντας της ότι και ο ίδιος είναι ένα παιδί της ξενιτιάς, που από είκοσι χρονών υποχρεώθηκε να εγκαταλείψει τη χώρα του για να βρει μια δουλειά της προκοπής και να βάλει μια μπουκιά ψωμί στο στόμα του.