Εκατοντάδες κόσμου γιόρτασαν την 38η επέτειο του ξεσηκωμού του Πολυτεχνείου. Σύμφωνα με την ελληνική αστυνομία, είκοσι περίπου χιλιάδες βγήκαν στους δρόμους της πρωτεύουσας και τίμησαν γαλήνια και ειρηνικά τους αγώνες εναντίον της καταπίεσης και του φασισμού.
Σύσσωμη η πολιτική σκηνή χαιρέτησε την πρωτοβουλία της Υπουργού Παιδείας, Άννας Διαμαντοπούλου, να μην συμμετάσχει στην κατεστημένη πολιτική παρουσία κατά τη διαδικασία κατάθεσης στεφάνου στο μνημείο της πολυτεχνικής σχολής της οδού Πατησίων.
Η ίδια η υπουργός επέλεξε να δώσει ένα παράδειγμα απαγκίστρωσης και απεμπλοκής των στενών κομματικών δεσμών της τιμημένης εθνικής επετείου, αποτάσσοντας παλαιότερους διχασμούς και πατρογονικές διεκδικήσεις της επαναστατικής δράσης στη σκοτεινή επταετία.
Στα πλαίσια της προαναφερθείσας πολιτικής ανωτερότητας κινήθηκαν και ορισμένα μέλη της ανάλαφρης αριστεράς, αποδεχόμενοι μετά από μία σειρά ενδελεχούς σκέψης, την απόλυτα ειλικρινή μεταστροφή πρώην “υπόπτων” για συμμετοχή σε ακροδεξιές οργανώσεις και υποκίνηση βιαιοπραγιών σε συμπολίτες αντίθετων πολιτικών πεποιθήσεων. Υποδέχτηκαν, άλλωστε, αυτά τα ζωντανά παραδείγματα πολιτικού ανθρωπισμού, ακόμη και στην σοσιαλιστική τους κυβερνητική αγκαλιά.
Αλγεινή εντύπωση προκάλεσε, βεβαίως, η παρουσία αντιευρωπαϊστών και ροζ αριστερών, στην προαποφασισμένα ακομμάτιστη εκδήλωση. Παρά τις ευγενικές παροτρύνσεις του συνόλου της δημοκρατικής κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας, έδωσαν τελικά το παρόν στις εκδηλώσεις καπηλευόμενοι με φαιδρότητα τη δράση των δεκάδων γνήσιων σοσιαλιστών που αγωνίστηκαν με αυταπάρνηση και χωρίς καμία μελλοντική αξίωση για την αποκατάσταση της δημοκρατίας στην Ελλάδα, εξακολουθώντας να την υπηρετούν από εκείνη την ένδοξη μέρα μέχρι και σήμερα, με θρησκευτική ευλάβεια.
Μετανιωμένοι πρώην ακραίοι, με τις τύψεις του παρελθόντος να στοιχειώνουν ακόμη τα ενήλικα όνειρα τους, τίμησαν με μια σεμνή τελετή τη μνήμη των αγωνιστών για την ελευθερία μαζί με τους γνήσιους σοσιαλιστικούς επαναστάτες, που γνωρίζουν πάνω από όλα τη σημασία του να συγχωρείς και να δείχνεις με κάθε ευκαιρία, τη δημοκρατική σου ευαισθησία.
Μάλιστα, με μία ένδειξη πολιτισμικής και τεχνολογικής ανωτερότητας, οι Ευρωπαίοι εταίροι μας, που στα πλαίσια της εθιμοτυπικής τρίμηνης επίσκεψης για την σύσφιξη των ευρωπαϊκών σχέσεων βρέθηκαν στην πρωτεύουσα, εφοδιάστηκαν με ειδικά μεταφραστικά μέσα, έπειτα από την ανδιοτελή τους παραχώρηση να καθυστερήσουν τις εργασίες τους σεβόμενοι τα εθνικά μας ήθη και έθιμα.
Τη μεγαλειώδη και ειρηνική παρουσία του ελληνικού λαού αποπειράθηκαν να αμαυρώσουν άγνωστα αναρχικά στοιχεία κουκουλοφόρων και παρακρατικών νεαρών, προερχόμενων από τις γνωστές συνοικίες των Αθηνών.
Ευτυχώς για την ίδια τη δημοκρατία μας, οι εξαιρετικοί ελιγμοί των διακριτικών δυνάμεων της ελληνικής αστυνομίας απέτρεψαν τα χειρότερα, επιτρέποντας στο λαό να εκδηλώσει για μία ακόμη φορά τη διαχρονική του ευγνωμοσύνη για τους δημοκρατικούς θεσμούς της ομορφότερης χώρας του κόσμου. Της Ελλάδας μας.
Η φετινή συμβολική διαδήλωση διαλύθηκε ησύχως λίγες ώρες μετά τη δύση του ηλίου, με δεκάδες πολίτες να προσφέρουν μία θέση των ιδιωτικών τους αυτοκινήτων στους ταλαιπωρημένους και καταπονημένους από τη διαρκή ορθοστασία αστυνομικούς, που είχαν ήδη απαλλαγεί της υπηρεσίας τους για το υπόλοιπο της ημέρας.
Καλά τα είπα ρε τσογλάνια; Θα με βάλετε και μένα να τα λέω τώρα έτσι και στο γυαλί και να τα γράφω στο ιντερνέτ και τις εφημερίδες σας; Ή επειδή είμαι και γαμώ τους παραμυθογράφους θα με χώσετε σε καμιά επαρχιακή περιφέρεια να τσιμπήσετε μία εδρούλα ακόμη για το κόμμα, να το παίξω κι εγώ σωτήρας της πατρίδος μου; Μόνο μη με βάλετε σε καμιά τράπεζα ή κανένα υπουργείο οικονομικών. Δεν σκαμπάζω και πολύ από αριθμούς...
0 comments:
Post a Comment