Η σοβαρή χρυσή αυγή

Πολλοί είναι αυτοί που μετά κι από την χθεσινή ομιλία του Αντώνη Σαμαρά στη βουλή για την πρόταση μομφής που κατέθεσε ο ΣΥΡΙΖΑ, αντιλήφθηκαν γιατί ο πρωθυπουργός δεν πατάει το πόδι του στον “ναό της δημοκρατίας”. Γιατί πολύ απλά δεν έχει καμία σχέση μαζί του.

Οι αναφορές της ακροδεξιάς στροφής της κυβέρνησης εξαιτίας των συμβούλων που έχει τοποθετήσει δίπλα του ο Σαμαράς, κάνουν εδώ και πολύ καιρό λόγο για ένα συνονθύλευμα νεοφασιστών με ρατσιστικές, τραμπούκικες και χυδαίες συμπεριφορές.

Το πρόβλημα σε αυτήν την περίπτωση είναι ότι ο ίδιος ο πρωθυπουργός είναι ο πλέον τραμπούκος, χυδαίος, ρατσιστικής φύσης πρωθυπουργός που έχει εμφανιστεί στην ιστορία του νεότερου ελληνικού κράτους. Χωρίς καμία δόση υπερβολής, δεν έχει περάσει ποτέ ξανά τέτοιου είδους άτομο από τον πρωθυπουργικό θώκο εδώ και πολλά χρόνια.

Δυστυχώς, αυτό είναι ένα γνώρισμα που πολλοί από εκείνους που τον ψηφίζουν μέσα κι έξω από τη βουλή το ξέρουν, κι όμως επιλέγουν να κάνουν τα στραβά μάτια. Ή πολύ απλά τους αρέσει. Εκείνοι που βρίσκονται εντός κοινοβουλίου το κάνουν για λόγο προφανή. Αυτοί που είναι απ’ έξω, θα πρέπει σιγά σιγά να αρχίσουν να μπαίνουν στο κάδρο των ευθυνών που βρίσκονται αυτήν την εποχή οι ψηφοφόροι της χρυσής αυγής.

Η ομιλία του Αντώνη Σαμαρά δεν είχε καμία διαφορά από τις παρεμβάσεις του Φαήλου Κρανηδιώτη, ή του Τάκη Μπαλτάκου, ή του Χρύσανθου Λαζαρίδη. Αν ο Σαμαράς βρισκόταν συχνότερα μέσα στην αίθουσα του κοινοβουλίου, είναι πέρα από βέβαιο ότι θα έπεφτε πολύ ξύλο. Κανονικό, κι όχι “πολιτικό”.

Αν βάλει κανείς δίπλα-δίπλα τις ομιλίες οποιουδήποτε χρυσαυγίτη αυτό το τριήμερο της συζήτησης για την πρόταση μομφής, με την ομιλία του Αντώνη Σαμαρά, θα διαπιστώσει με θλίψη ότι ένας ακροατής που δεν γνωρίζει πρόσωπα, πράγματα και φωνές, θα νόμιζε ότι ο Σαμαράς είναι ο χρυσαυγίτης, κι ο χρυσαυγίτης ο Σαμαράς.

Το φαινόμενο της “σοβαρής χρυσής αυγής” έδινε ένα εκκωφαντικό παρόν, κάθε στιγμή που ο Έλληνας πρωθυπουργός μίλαγε για αστυνομικές εκκαθαρίσεις, συλλήψεις, ΜΑΤ, επιδρομές “λαθρομεταναστών”, “καραγκιόζ μπερντέ”, “τζουράσικ παρκ”, κι αποστροφή του βλέμματός του από έναν αρχηγό κόμματος επειδή “όταν τον βλέπει γελάει”. Ειδικά αν αναλογιστεί κανείς ότι δεν ακούστηκε λέξη από το στόμα του Αντώνη Σαμαρά για την ανεργία, την υγεία, την παιδεία, την δικαιοσύνη, την ανθρώπινη ζωή και αξιοπρέπεια.

Εκτός κι αν η μαλακία με την ευρυζωνικότητα, το δωρεάν wifi σε λόφους και λαγκάδια, και τη σχέση ΑΕΠ-ίντερνετ, θα εντυπωσιάσει κανέναν άλλο εκτός από τον εαυτό του.

Δυστυχώς, το πρόβλημα αυτό δεν είναι σημερινό, αλλά πάει πολλά χρόνια πίσω στην ιστορία της λεγόμενης “λαϊκής δεξιάς”. Οι μαχαιροβγάλτες της δεκαετίας του ’70 και του ’80, είναι αυτοί που σήμερα κυβερνούν τη χώρα. Ακόμη κι ο πλέον ανίδεος ιστορικά, αλλά με λίγα δράμια μυαλού στο κεφάλι του, αντιλαμβάνεται ότι με αυτόν τον τραμπούκο πρωθυπουργό τής μιας ομιλίας το 15μηνο, η ψευτομαγκιά και η χυδαιότητα είναι τα μόνα στοιχεία του διαταραγμένου χαρακτήρα του.

Όσο εξακολουθεί να συμπεριφέρεται και να κυβερνά με αυτόν τον τρόπο ο Αντώνης Σαμαράς και η συμμορία του, είναι περισσότερο από βέβαιο ότι σε ελάχιστο χρονικό διάστημα κάθε “δεξιός” θα λογίζεται ως “φασίστας”. Γιατί η "σοβαρή χρυσή αυγή" είναι η Νέα Δημοκρατία του Αντώνη Σαμαρά. Κι αυτό δεν μπορεί να το αμφισβητήσει πλέον κανείς.