Μικρές απεργίες

Νόμο που θα απαγορεύει σε πορείες κάτω των 200 ατόμων να κλείνουν τους δρόμους προωθεί ο υπουργός που προστατεύει τον πολίτη και τα συνταγματικά του δικαιώματα, Νίκος Δένδιας.

Η κυβέρνηση και τα ΜΜΕ έχουν αγανακτίσει από τις καθημερινές πορείες που κλείνουν το εμπορικό κέντρο και δεν αφήνουν την αγορά να ανασάνει, βλέποντας τα μαγαζιά να βάζουν λουκέτο το ένα μετά το άλλο επειδή οι απεργοί δεν αφήνουν τον κόσμο να ψωνίσει.

Σύμφωνα με εμπεριστατωμένα στοιχεία την ελληνικής αστυνομίας, το 2012 το κέντρο της Αθήνας έκλεισε 796 φορές από απεργίες κάτω των 200 ατόμων.

Βέβαια, αν κρίνουμε από τα νούμερα που ανακοινώνει σε κάθε πορεία και τα μοιράζει στα κανάλια, τότε οι γενικές απεργίες του Ιούνη το 2011 είχαν 10.000 άτομα και η συναυλία ενάντια στα μεταλλεία που πραγματοποιήθηκε πριν μερικές μέρες στις Σκουριές, είχε πεντακόσια.

Από το 2012 η αστυνομία κλείνει τέσσερις σταθμούς του μετρό ακόμη κι αν βγαίνουν στους δρόμους τα άτομα με ειδικές ανάγκες, οι συνταξιούχοι και τα νηπιαγωγεία "η Μελισσούλα".

Το μετρό ανακοινώνει ότι ακολουθεί εντολές για την ασφάλειά μας και όσοι θέλουν να κατέβουν στο κλειστό κέντρο με το μετρό ή άλλα μέσα μεταφοράς, κάθονται σπίτι τους και βρίζουν τους διαδηλωτές.

Φυσικά, οι περισσότεροι δεν έχουν ενδιαφερθεί ποτέ τους να μάθουν γιατί κάποιοι άνθρωποι βρίσκονται στο δρόμο για να διαμαρτυρηθούν, μιας και το πρωί τούς βρίζουν επειδή τούς χαλάνε τη ζαχαρένια και το βράδυ παίρνουν τηλέφωνα σε παρακμιακούς τηλεοπτικούς σταθμούς και ραδιόφωνα και αναρωτιούνται “γιατί δεν βγαίνει ο κόσμος στους δρόμους”.

Το κέντρο της Αθήνας έχει γεμίσει κλούβες και αστυνομικούς - ρόμποκοπ. Κάθε γωνία γύρω από το Σύνταγμα και την Ομόνοια ως το Κολονάκι, τα Εξάρχεια και το Θησείο έχει ΜΑΤ, ασφαλίτες και κάθε λογής κρυφούς και φανερούς αστυνομικούς. Η Αθήνα έχει μετατραπεί στο Μπέλφαστ της δεκαετίας του 1980.

Αυτό όμως δεν φταίει για την κακή εικόνα της πόλης, η οποία υποφέρει, σύμφωνα με τους πολιτικούς και τους παράγοντες τις αγοράς, εξαιτίας των απεργιών κι όχι επειδή δεν έχει κανείς φράγκο για να ψωνίσει, ούτε επειδή κινδυνεύει να τον μπλαγλαρώσει η αστυνομία επειδή δεν μοιάζει με καθαρόαιμο Έλληνα όπως έγινε με το συγκρότημα The Shrine.

Η μόνη απάντηση στο μέτρο αυτό, είναι να κλείνει κάθε μέρα το κέντρο από δεκάδες χιλιάδες διαδηλωτές μέχρι να σπάσουν τα νεύρα των αστυνομικών και της κυβέρνησης, αλλά ούτε κι αυτό γίνεται μιας και η αριστερά σήμερα δεν μπορεί να κατεβάσει πάνω από 500 άτομα, ενώ οι ΓΣΕΕ - ΑΔΕΔΥ θα περιορίζονται πλέον στο επαναστατικό βαν της πλατείας Κλαυθμώνος.

Είναι και το ΚΚΕ, αλλά ακόμη κι αν εξωγήινοι επιτεθούν στη γη αυτοί δεν θα πλησιάσουν δίπλα σε αλλόθρησκους γιατί φοβούνται μην κολλήσουν καμιά αριστερή μεταδοτική ασθένεια.

Μία κίνηση είναι ικανή να ρίξει την κυβέρνηση και να καταπιεί όλους εκείνους που παραμυθιάζουν τον κόσμο ότι το κέντρο της Αθήνας έκλεινε δύο φορές τη μέρα για έναν ολόκληρο χρόνο: Γενική πολιτική απεργία διαρκείας. Μέσα σε πέντε μέρες τα πάντα θα καταρρεύσουν χωρίς να πάρει κανείς τα όπλα όπως φωνάζουν οι επαναστάτες του καναπέ και του φραπόγαλου.

Τέτοιου είδους απεργία δεν πρόκειται να γίνει ποτέ. Όσο οι πολιτικοί που υπόσχονται ότι θα καταργήσουν με ένα νόμο την αδικία, τη διαφθορά, το μνημόνιο, την κρίση, τους πολέμους και την πείνα στην Αφρική συνομιλούν τις μονές μέρες με όλα τα κατακάθια της διαφθοράς και τις ζυγές τούς βρίζουν για τα μάτια του κόσμου, δεν υπάρχει κάποιος ή κάτι για να εμπνεύσει.

Μοναδική έμπνευση της ανεγκέφαλης και ηλίθιας πλέμπας είναι ο φασισμός που η Νέα Δημοκρατία πασχίζει με νύχια και με δόντια να διατηρήσει την εισχώρησή του στην κοινωνία, για να απαλλαγεί μια και καλή από κάθε είδος αντιδραστικούς.

Κι ας τάζουν οι άλλοι ότι θέλουν. Έτσι κι αλλιώς δεν τους κοστίζει τίποτα.

(Τον περασμένο Φλεβάρη έγραφα για το σχέδιο της κυβέρνησης να καταργήσει τις απεργίες το "Ου απεργήσεις". Όταν εφαρμοστεί πλήρως το σχέδιο αυτό, ας μας πουν οι αριστερούληδες αν οι συνθήκες είναι ώριμες για να αντιδράσουμε)