Η Γερμανία φοβάται μην τυχόν και οι -κατά τα άλλα- Ευρωπαίοι πολίτες των δύο αυτών χωρών “εκμεταλλευτούν” το πολύτιμο κοινωνικό της κράτος. Φόβοι τους οποίους έχει εκφράσει εδώ και καιρό η Βρετανία, με τις δικές της αρχές να προσπαθούν να μπλοκάρουν το δρόμο με πρόφαση επίσης αυτά τα “κοινωνικά επιδόματα”.
Χώρες σαν τη Ρουμανία και τη Βουλγαρία λογίζονται ως ανθρώπινες “χαβούζες”. Ο κόσμος πρέπει να μείνει εκεί, με μισθούς πείνας, για να κρατήσει σταθερό το ευρωπαϊκό του κεκτημένο.
Με την πτώση του υπαρκτού σοσιαλισμού οι δουλειές της Δύσης άνοιξαν και οι χαβούζες αυτές δημιούργησαν ένα λαμπρό επιχειρηματικό πεδίο. Ενέργεια, όπλα, πουτάνες, ναρκωτικά, ξεχύθηκαν στην Ευρώπη και οι ολιγάρχες που ξεπετάχτηκαν από το ανατολικό μπλοκ γέμισαν με ρούβλια τα δυτικά πορτοφόλια.
Σε μερικούς μπορεί να είναι κάπως δύσκολο για να το καταλάβουν, όμως ο ρατσισμός δεν έχει να κάνει ούτε με το χρώμα του δέρματος, ούτε με τη θρησκεία, το φύλο ή τις σεξουαλικές προτιμήσεις. Ο πραγματικός ρατσισμός βρίσκεται στην τσέπη.
Ο πολιτισμένος κόσμος μισεί τους φτωχούς. Τους θέλει μακριά του, κι όχι στην αυλή του “να απειλούν τα επιδόματα του”· τα “κοινωνικά κεκτημένα”, τα οποία χτίστηκαν από εύρωστες οικονομίες που γέμισαν μίζες τον πλανήτη, εξαγόρασαν κυβερνήσεις και καταχρέωσαν τους πολίτες τους.
Όσο τα πράγματα πήγαιναν καλά, κανείς δεν έδινε σημασία σε αυτές τις χωματερές ανθρώπων. Πηδούσε τα κοριτσάκια τους, μίσθωνε ως μπράβους τα αγοράκια τους και ρουφούσε τον πλούτο τους με σωλήνες φυσικού αερίου. Ώσπου η κρίση θύμισε σε όλους τι πραγματικά συμβαίνει.
Ύστερα ήρθε η “ευρωπαϊκή ολοκλήρωση”. Η προσπάθεια να τραβηχτούν και με τη βούλα αυτοί οι -κατά τα άλλα λιγούρηδες- λαοί, μακριά από τη μαμά Μόσχα. Το πρόσφατο παράδειγμα της Ουκρανίας, με Ευρωπαίους κι Αμερικανούς πολιτικούς να παριστάνουν τους “Ουκρανούς indignados” στην κεντρική πλατεία του παγωμένου Κιέβου, φωτογραφίζει τη μανία που τους διακατέχει.
Ρουμάνοι και Βούλγαροι αποτελούν “απειλή” για την ευημερούσα Ευρώπη, η οποία εδώ και τρία χρόνια χαράσσει έναν νέο βιοποριστικό χάρτη σε ολόκληρη την ήπειρο. Έναν χάρτη που θα αποφασίζει ποιος είναι πλέον ο ανταγωνιστής κάθε χώρας, και βάζει ως μέτρο σύγκρισης εισοδημάτων κι επιπέδου ζωής τη φιλόξενη αυτή πρώην σοσιαλιστική παρέα.
Αν θυμηθούμε, άλλωστε, ότι από τα μεταφρασμένα κείμενα των ελληνικών μνημονίων καθορίζεται ακόμη κι ότι οι ελληνικοί μισθοί θα προσαρμοστούν σε αυτούς της Λετονίας, της Εσθονίας ή της Βουλγαρίας, καταλαβαίνουμε πολύ εύκολα πού πάει η ιστορία.
Γιατί ο φτωχός που κάθεται στα αυγά του -σαν τα εκατομμύρια των Μπαγκλαντεσιανών στις φάμπρικες της χώρας- είναι χρήσιμος. Όταν όμως σηκώνεται να φύγει, συνιστά απειλή. Ακόμη κι αν οι διεθνείς συνθήκες του το επιτρέπουν. Γιατί τα σύνορα βρίσκονται εκεί για να κρατούν μέσα μόνο τους ανθρώπους. Τους φτωχούς ανθρώπους.
Καχεντρέχια και φθόνος για τους επιτυχημένους και δη τους Γερμανούς.
ReplyDelete1) "τα “κοινωνικά κεκτημένα”, τα οποία χτίστηκαν από εύρωστες οικονομίες που γέμισαν μίζες τον πλανήτη, εξαγόρασαν κυβερνήσεις και καταχρέωσαν τους πολίτες τους"
Ναι, ναι, οι Γερμανοί είναι η δεύτερη εξαγωγική δύναμη παγκοσμίως, επειδή δίνουν μίζες (αποκλειστικά αυτοί) σε μία χώρα από τις τελευταίες στην διαφάνεια παγκοσμίως που όταν είχε έλλειμα 25 δις αντιπροσώπευε το 1% της εξαγωγικής τους βάσης. Ποιος ιδιώτης, άλλωστε, θα αγοράζε Porsche, BMW, Mercedes, Volkwagen ή Audi αν δεν τον λάδωναν? Ποιο νοικοκυριό θα διεννοείτο να αγοράσει ηλεκτρικές συσκευές Siemens ή Miele αν δεν μοίραζε βαλίτσες ο Χριστοφοράκος? Ποιος μηχανικός θα εμπιστευόταν ποτέ αντλίες Bosch, ντηζελοκινητήρες MAN ή φ/β SMA αν δεν τα έπιανε?
Είναι οφθαλμοφανές ότι χάρη σε αθέμιτες ενέργειες έχουν κατακτήσει όλες τις αγορές του κόσμου. Του οποίου οι πολίτες εξαναγκάζονται από τα μαστίγια των Γκαουλάιτερ να πάρουν δάνεια για να αγοράσουν προϊόντα που κανείς δεν θέλει και υποβαθμίζουν το βιοτικό τους επίπεδο.
2) "Χώρες σαν τη Ρουμανία και τη Βουλγαρία λογίζονται ως ανθρώπινες “χαβούζες”. Ο κόσμος πρέπει να μείνει εκεί, με μισθούς πείνας, για να κρατήσει σταθερό το ευρωπαϊκό του κεκτημένο."
Διαστρέβλωση. Η Γερμανία δεν αναζητά τρόπους να μπλοκάρει την είσοδο μεταναστών, αναζητά τρόπους όσοι εισέλθουν να μην οκνούν εκμεταλλευόμενοι απλώς τα επίδοματα ανεργίας και πολυτεκνίας. Και παρεπιτπόντως το πρόβλημα οι ίδιοι το εστιάζουν όχι τόσο στους Βούλγαρους και τους Ρουμάνους καθ'εαυτούς, αλλά στους Τσιγγάνους.
3) "Γιατί ο φτωχός που κάθεται στα αυγά του -σαν τα εκατομμύρια των Μπαγκλαντεσιανών στις φάμπρικες της χώρας- είναι χρήσιμος."
Αρκεί να είναι έξυπνος κι εργατικός, σαν τους Ινδούς. Που είναι τα Γερμανικά εργοστάσια και επενδύσεις σε Βουλγαρία και Ρουμανία, που θα δικαιολογούσαν την άποψη ότι οι Γερμανοί τους καθηλώνουν εκεί για να τους έχουν φθηνό εργατικό δυναμικό? Αν ήταν έτσι μάλλον θα έπρεπε να τους εισάγουν με το ζόρι, γιατί όσες παραγωγικές μονάδες δεν έχουν μεταφερθεί Ασία εντός συνόρων τις έχουν κρατήσει. Συν του ότι θα συμπιέζαν τους μισθούς των εντόπιων εργατών αυξάνοντας τα κέρδη του κεφαλαίου.
4) "Όσο τα πράγματα πήγαιναν καλά, κανείς δεν έδινε σημασία σε αυτές τις χωματερές ανθρώπων. Πηδούσε τα κοριτσάκια τους, μίσθωνε ως μπράβους τα αγοράκια τους και ρουφούσε τον πλούτο τους με σωλήνες φυσικού αερίου."
Και αυτό γιατί αποτελεί μομφή για τους 'πολιτισμένους'? Τους αδίκησαν σε κάτι? Ο κόσμος φταίει ή ο υπαρκτός σοσιαλισμός που η μηδαμινή ανταγωνιστικότητα και ο απομονωτισμός των κομουνιστικών οικονομιών κατέστρεψ γενιές και καταδίκασε τους λαούς αυτούς σε συνθήκες φτώχειας και μιζέριας?
5) "ολιγάρχες που ξεπετάχτηκαν από το ανατολικό μπλοκ γέμισαν με ρούβλια τα δυτικά πορτοφόλια."
Το αντίθετο έγινε. Οι ολιγάρχες αναδύθηκαν ακριβώς από την εκχώρηση σε αυτούς των πλουτοπαραγωγικών πηγών των χωρών τους, των οποίων την παραγωγή οι Δυτικοί αγοράζουν για την κάλυψη των ενεργειακών και βιομηχανικών αναγκών τους.
6)Πόσα δις είπαμε σκάνε κάθε χρόνο σε θεσμοθετημένες ελεημοσύνες (ΜΟΠ, Α,Β,Γ,Δ Πλαίσια Στήριξης, ΚΑΠ κτλ) επί δεκαετίες οι Γερμανοί, οι Άγγλοι και οι λοιποί ρατσιστές στους μπατίρηδες της ΕΕ? Πόσα εκατομμύρια νοτίων και ανατολικών Ευρωπαίων, αλλά και Ασιατών και Αφρικανών φτωχομπινέδων έχουν δεχθεί στα κράτη τους, χαρίζοντάς τους την δυνατότητα να γευτούν την ευμάρεια και την ποιότητα ζωής ενός ανεπτυγμένου κράτους? Αλλά αυτά τα ξεχνάμε γιατί τους κρίνουμε με βάσει την εκτίμηση ότι πρέπει να φορτωθούν όλους τους προβληματικούς του πλανήτη, γιατί μόνο έτσι θα ξυπλύνουν το προπατορικό τους αμάρτημα, το ότι δηλαδή ο πλούσιος είναι ρατσιστής, όποιος κοιτάει να βοηθήσει στα πλαίσια της διαφύλαξης του δικού του καλώς εννοούμενου συμφέροντος εκμεταλλευτής, ενώ ο φτωχός είναι αγαθός και θύμα. Αξιοματικώς.
Θα ήταν κρίμα να άφηνα ένα τέτοιο κείμενο να πάει χαμένο. Καλή χρονιά σας εύχομαι, με υγεία και ένα καλό γερμανικό αυτοκίνητο.
Delete