Οι εβδομάδες των παθών

Δύσκολη βδομάδα βρήκε ο πρώην υπουργός και νυν ανιψιός Εθνάρχη, Μιχάλης Λιάπης, να βγει βόλτα με τις πλαστές του πινακίδες. Λίγες ώρες πριν, μαθαίναμε ότι η τρόικα χάριζε 80 εκατομμύρια στους δικούς της ανθρώπους ενώ τα κανάλια χόρευαν πάνω στο εκατομμύριο του ΣΥΡΙΖΑίου βουλευτή, Δημήτρη Τσουκαλά. Την ίδια στιγμή, η δόση εγκρινόταν και ο ευτυχής Ολλανδός με το περίεργο όνομα ανακοίνωνε την ιδιωτικοποίηση της ΕΥΔΑΠ και της ΕΥΑΘ.

Τόσες μαζεμένες στιγμές ευτυχίας ζούμε -με περισσότερη ή λιγότερη ένταση- κάθε βδομάδα. Δυσκολεύομαι πάρα πολύ να θυμηθώ ένα επταήμερο που να μην συνέβη τίποτα. Δυστυχώς, δεν πρέπει να υπάρχει.

Ο ανιψιός Μιχάλης που κάποτε ήταν υπουργός Μεταφορών, πλαστογράφησε τις πινακίδες του. Η τρόικα που λειτουργεί πάνω από θεσμούς και κανόνες, βολεύει τους ανθρώπους της γεμίζοντάς τους με εκατομμύρια. Τα Νέα και το Βήμα κάνουν σημαία το εκατομμύριο του Τσουκαλά. Κι ο Ντέισελμπλουμ ανακοινώνει ότι το νεράκι σου όπου να ‘ναι θα το ελέγχει ιδιώτης.

Ευτυχώς δηλαδή που φύσηξε λίγο και δεν μπαστακώθηκε για ακόμη μια μέρα η αιθαλομίχλη. Αλλιώς θα βλέπαμε ξανά την κυβέρνηση να ανακοινώνει ότι η άσκοπη χρήση τζακιών και ξυλόσομπων θα μας πνίξουν σαν πειραματόζωα.

Υπάρχει όμως κι άλλο, ακόμη πιο χαριτωμένο. Η κυρία Άννα Μισέλ, η αγαπημένη νεοδημοκράτισσα που στον ελεύθερο της χρόνο δηλώνει εκπρόσωπος τύπου του κόμματος, ζητά εξηγήσεις από τον Τσίπρα γιατί τραγουδά την Παντιέρα Ρόσα μαζί με άλλους Ευρωπαίους σταλινοκομμουνιστές. Διαβάζοντας μάλιστα την ανακοίνωση, είσαι σίγουρος ότι ο συγγραφέας της κρατήθηκε με νύχια και με δόντια για να μην βάλει κάπου και τη λέξη κομμουνιστοσυμμορίτες.

Δεν πρόκειται για ένα κακόγουστο αστείο μιας άλλης εποχής σε μια εναλλακτική πραγματικότητα, κι άλλες τέτοιες κλισαδούρες. Μιλάμε για το σήμερα. Τώρα· που ο γιος Μητσοτάκη περιγράφει σε μια απολυμένη καθαρίστρια πώς θα στήσει μια εταιρεία στην οποία θα γίνει ο εργολάβος του εαυτού της, αν θέλει να ανταγωνιστεί τους πραγματικούς εργολάβους που νοικιάζουν ήδη δούλους των 200 ευρώ για να καθαρίζουν τα υπουργεία. Ανταγωνιστικά.

Ένα σήμερα που η ίδια χούφτα που ξέσκισε τη χώρα μπορεί να αποφασίζει πότε ένας εργαζόμενος δεν πρέπει να έχει μόνιμη και σταθερή δουλειά, δεν πρέπει να ζεσταίνεται στο κρύο, δεν πρέπει να πληρώνεται, κι απαγορεύεται να μένει πίσω στους λογαριασμούς του γιατί αλλιώς θα τον αφήσουμε χωρίς νερό και ρεύμα.

Οφείλουμε να επιλέξουμε τώρα τι είναι αυτό που θέλουμε. Μητσοτάκηδες, Άννες Μισέλ και Ντέισελμπλουμ, παρέα με εφάπαξ, πλαστογραφίες και αιθαλομίχλες, δεν γίνεται. Κάποιο πρέπει να πάει στην άκρη. Τώρα. Πριν τελειώσει μια ακόμη βδομάδα.

(Στο τέλος αυτής της εβδομάδα ψηφίζεται το νομοσχέδιο για τους πλειστηριασμούς κι όλα τα υπόλοιπα που μπήκαν μέσα κι αφορούν δεκάδες φορολογικές περιπτώσεις. Με τη διαδικασία του κατεπείγοντος κι αυτή τη φορά. Όπως κάθε άλλη)