Ξεκίνησε σήμερα η ανασύσταση της μεγάλης σοσιαλιστικής και δημοκρατικής παράταξης του Ελευθέριου Βενιζέλου, του Κώστα Σημίτη και του ΓΑΠ, με τον πρόεδρο της να ξεφωνίζει στο πόντιουμ “ανασύσταση και φτάνει πια”.
Μεγάλη εντύπωση προκάλεσε η παρουσία του Θεόδωρου Πάγκαλου, ο οποίος για κανένα τέταρτο της ώρας άκουγε τον Μπένι στο βήμα να τον βρίζει, χωρίς φυσικά να τον κατονομάζει.
Ο Βαγγέλης Βενιζέλος παίζοντας σωστά το ρόλο που του ανέθεσε ο ασθενής Αντώνης, που μέχρι να γιάνει το μάτι του πρέπει να αποφεύγει εντάσεις και στενές επαφές με αριστερούς, τοποθέτησε στο επίκεντρο της πασοκικής πόλωσης τον ΣΥΡΙΖΑ και τον Καμμένο.
Ως άξιος συνεχιστής των μη υπουργοποιημένων τηλεοπτικών μαϊντανών της Νέας Δημοκρατίας, κράτησε αποστάσεις από το κόμμα της Συγγρού και κατηγόρησε για μια ακόμη φορά την “ριζοσπαστική αριστερά” και τα “ψήγματα της Καμμένης ακροδεξιάς” για την εναρμόνιση μιας κοινής πορείας καταστροφής των κοινωνικών δομών και της ευρωπαϊκής πορείας της χώρας.
Όπως ήταν φυσικό στην ομιλία αυτή δεν παρευρέθηκε ο Γιώργος Παπανδρέου, που πιθανολογείται ότι βραβεύεται στη Ρόδο για την προσφορά του στη διάσωση του Κορμοράνου και την συστηματοποίησης της χρήσης τόνικ γουότερ αντί σόδας για την ευκολότερη χώνεψη του γουασάμπι.
Δύο όμως είναι εκείνα τα οποία κρατάει κάποιος από την πρώτη μέρα της πασοκικής ανασύστασης.
Το πρώτο είναι ότι το κόμμα του σοσιαλισμού και της ηλίασης δεν πρόκειται να αλλάξει ούτε όνομα ούτε και σύμβολο. Αυτό δήλωσε κατηγορηματικά ο πρόεδρος του και δεν έχει κανείς μας λόγο για να τον αμφισβητήσει.
Συμπεραίνω ότι τα κομματικά δάνεια που δεν μπορεί πια να καλύψει με το κλείσιμο της εταιρίας, μπορεί να τα σβήσει μέσω της τεχνογνωσίας των σουάπ και των υπόλοιπων μαγικών με τα οποία το σημιτικό ΠΑΣΟΚ έχωσε την Ελλάδα στην ΟΝΕ. Αλλιώς, ποιος ο λόγος να έχουμε ξανά τόσους οικονομικούς παράγοντες της εποχής εκείνης στην κυβέρνηση;
Το δεύτερο και ακόμη σημαντικότερο από την παραμονή του κόμματος στα γνωστά ήθη και έθιμα, είναι η πρόταση του Βαγγέλη Βενιζέλου προς ΔΗΜΑΡ και Οικολόγους για μια συμμαχία της “κεντροαριστεράς” στα πρότυπα της ΕΛΙΑΣ του Ιταλού Πρόντι.
Η απόπειρα του Μπένι για την επιστροφή των προβάτων στο μαντρί που τόσο κομψά έστησε ο πατήρ Ανδρέας και ξέσκισε ο υιός ΓΑΠ, περνά μέσα από τα τσομπανόσκυλα του Φώτη του Κουβέλη. Το πρώτο καλό δείγμα υποταγής ήδη δόθηκε από τον χαμένο των εσωκομματικών εκλογών του ΣΥΝ και του ΣΥΡΙΖΑ, με τη συμμετοχή σε μια κυβέρνηση που κύριο στόχο έχει την ανεξέλεγκτη αποκρατικοποίηση των πάντων.
Η ιδέα μιας ελληνικής ελιάς που θα συστρατευθεί με την αριστεροφοβική και αντικομμουνιστική σύγχρονη δεξιά και τα λοιπά φασιστικά της κατάλοιπα, μου φαίνεται μια εξαιρετική ιδέα που δίνει την ευκαιρία στον ελληνικό λαό να επαναφέρει το ξεχασμένο εκείνο φιλοβασιλικό σύνθημα για να το προσαρμόσει στις σύγχρονες πολιτικές του ανάγκες: “Ελιά, Ελιά και Μπένι βασιλιά”.
0 comments:
Post a Comment