Το μήνυμα ΙΙ

Την πολιτική δολοφονία του Δημήτρη Χριστούλα φαίνεται πως συλλογίστηκε με μεγάλη ευλάβεια η ελληνική πολιτική σκηνή, δείχνοντας άμεσα την αλλαγή πλεύσης των εκπροσώπων της σε μια περίοδο μετάνοιας και βαθιάς ανθρώπινης και κοινωνικής περισσυλογής.

Τις δηλώσεις Μπεγλίτη για το ποιο στόμα της οικογένειας ήταν αυτό που έφαγε τα λεφτά του συνταξιούχου σπρώχνοντάς τον στην αυτοχειρία, ακολούθησε το σχόλιο του Κουκουλόπουλου για το τεράστιο κενό που άφησε πίσω του ένας άνθρωπος που πάνω σε αυτή τη γη λογιζόταν απλά ως ο “συνάδελφος εκείνων που σε 5 χρόνια μας έκαναν να ξοδεύουμε πέντε παραπάνω δισεκατομμύρια για την αγορά φαρμάκων.

Πριν προλάβουν να περάσουν 24 ώρες, πριν ξεμυρίσει η πλατεία Συντάγματος από τα καινούρια χημικά των ΜΑΤ, η ελληνική πολιτική σκηνή έκανε πράξη τις υποσχέσεις μετάνοιας. 

Έτσι, με 164 δικομματικά ναι, το “σκάνδαλο” της Ζίμενς έπαψε πια να θεωρείται σκάνδαλο, κανείς δεν χρειάστηκε να βρεθεί μπροστά σε δικαστή για να λογοδοτήσει, η μεγαλύτερη απάτη της σύγχρονης ελληνικής ιστορίας έκλεισε και η χώρα θα μπορέσει και πάλι να δει τα φανάρια του κέντρου της να λειτουργούν και το μετρό της να μεγαλώνει τις σιδηρογραμμές του.

Τέσσερα μηνύματα σε 24 μόλις ώρες. Η βουλή των Ελλήνων ξεπέρασε τον εαυτό της. Ξεπέρασε ακόμη και τις 112 τροπολογίες σε μια βδομάδα. Ζήτω το έθνος. Ζήτω η δημοκρατία...