Στ' άρματα

Εντύπωση έχει προκαλέσει η ανακοίνωση του συνδικαλιστικού οργάνου των αστυνομικών, για έκδοση εντάλματος σύλληψης των εκπροσώπων της τρόικας στην Ελλάδα μετά τα πρόσφατα ψυχροπολεμικά τελεσίγραφα στην κυβέρνηση του επιτρόπου Παπαδήμου.

Χαρακτηριστικό είναι ότι χρειάστηκε να περάσουν δύο ολόκληρα χρόνια κι ένας αδιάβαστος υπουργός για να αναγνωσθεί άμεσα, δημόσια -έστω και στην αγγλική- και για πρώτη φορά, κάποιο από τα κείμενα των εντολών τις οποίες καλείται να ψηφίσει το κοινοβούλιο.

Συγκινητική είναι, άλλωστε, η θέρμη με την οποία οι προστάτες του πολίτη δηλώνουν ότι δεν θα ανεχθούν άλλο την καταστρατήγηση των κυριαρχικών δικαιωμάτων της πολιτείας και την εξαθλίωση του ελληνικού λαού, υποσχόμενοι ότι δεν πρόκειται να σηκώσουν χέρι ξανά σε κανένα από τα αδέρφια, μανάδες, ξαδέρφια, μπατζανάκηδες τους κ.ο.κ.

Τέρμα ως εδώ, διακηρύσσει η συνδικαλιστική ένωση της αστυνομικής διεύθυνσης, και υπόσχεται στον αθηναϊκό λαό ότι τις δύσκολες αυτές ώρες μέχρι την Κυριακάτικη ψηφοφορία, θα στέκονται δίπλα του αγωνιζόμενοι για τα ιδεώδη και τις ελευθερίες τους.

Γι αυτόν, ακριβώς, το λόγο η ελληνική αστυνομία προσανατολίζεται να τριπλασιάσει τους αριθμούς των οπλισμένων ασφαλιτών στους δρόμους της πόλης και στις επικείμενες πορείες, ενώ σεβόμενη την άρνηση των Αθηναίων μπάτσων να ξανά βαρέσουν κατά λάθος κανένα συγγενή τους, θα κατεβάσει στην πρωτεύουσα αποκλειστικά Αρτινούς.

Υ.Γ. Έχω μιλήσει με πολύ κόσμο για το θέμα αυτό. Κόσμο που όλο το καλοκαίρι μελάνιασε και πνίγηκε από τον αστυνομικό πατριωτισμό της Ελλάδας. Όλοι όσοι έμαθαν για τα γελοία κουνήματα των ένστολων συνδικαλιστών, γέλασαν. Κάποιοι, όμως, το είδαν με σκεπτικισμό. Αμέσως μετά θυμήθηκαν την 29η Ιουνίου. Και σώπασαν...