Χοντρά ψέματα, μεγάλες αλήθειες

Η επιχειρηματολογία που έφερε τη χρεοκοπία του Έλληνα στην αρχή, και του κράτους του σήμερα, ποικίλει από άνθρωπο σε άνθρωπο, από ηγέτη σε ηγέτη αλλά και από το σινάφι που με πολύ στυλ κάποιοι του έδωσαν τον τίτλο τεχνοκράτης. 

Γιώργος Παπανδρέου, Ευάγγελος Βενιζέλος, Αντώνης Σαμαράς, Γιώργος Καρατζαφέρης, Κάρολος Παπούλιας, Λουκάς Παπαδήμος, Ντόρα Μπακογιάννη, Φώτης Κουβέλης: 

“Η άρνηση πληρωμών θα οδηγήσει σε άτακτη πτώχευση, έξοδο από την ευρωζώνη αλλά και από την ΕΕ. Θα σπρώξει τους Έλληνες στην καταστροφή, την ελληνική οικονομία στην εποχή του μεσοπολέμου και την Ελλάδα χωρίς σταγόνα πετρέλαιο βυθίζοντας τη χώρα -κυριολεκτικά- στο αιώνιο σκοτάδι”. 

Ας δεχτούμε την άποψη ότι μια άρνηση πληρωμών αναγκάζει την Ελλάδα να βγει από το ευρώ των 17, αν και δεν κανένας μηχανισμός δεν προβλέπει κάτι τέτοιο. Ας δεχτούμε επίσης πως με την έξοδο από το ευρώ, θα αναγκαστούμε να αποχωρήσουμε και από την Ευρωπαϊκή Ένωση των 27, ακόμη κι αν σε αυτή υπάρχουν 10 χώρες που δεν δέχτηκαν ή δεν πρόλαβαν ακόμη να μπουν στο ευρώ.

Το μόνο που μένει τώρα να δεχτούμε, είναι ότι στη χώρα θα στερέψει μονομιάς κάθε ενεργειακό απόθεμα. Τα φάρμακα που οι άρρωστοι έχουν ανάγκη θα εξαφανιστούν, ενώ Ευρωπαίοι τουρίστες συνηθισμένοι στην κουλτούρα του κάμπινγκ θα αρχίσουν να στήνουν καταυλισμούς γύρω από τα σπίτια των ετοιμοθάνατων ιδιοκτητών τους, αναμένοντας με αγωνία να ψοφίσουν από την πείνα για να κάνουν μόνιμη κατάληψη στο οροφοδιαμέρισμα.

Επίσης, οι Βρυξέλλες θα ακολουθήσουν το πετυχημένο ομόλογο θανάτου της Ντόιτσε Μπανκ και θα εκδώσουν επίσημα ευρωπαϊκά ομόλογα τα οποία θα ποντάρουν στην ακριβή ημερομηνία θανάτου του Έλληνα πολίτη, με την κάθε μέρα που ξεπερνά την προβλεπόμενη να ρίχνει την ομολογιακή τους αξία.

Επειδή όμως οι επενδυτές δεν θέλουν να ρισκάρουν τα χρήματα τους, θα εκδώσουν παράλληλα και ασφάλιστρα κινδύνου, τα οποία θα καλύπτουν τη χασούρα από τις παραπάνω μέρες ζωής του τυχερού Έλληνα, με την ενεργοποίηση τους να πυροδοτεί αυτόματα κατεπείγουσες διαδικασίες ευθανασίας.

Η άτακτη πτώχευση της Ελλάδας θα προκαλέσει, ακόμη, παντελή αναισθησία σε κάθε είδους ανθρωπίνων οργανώσεων, ουμανιστικών ιδρυμάτων, διεθνών οργανισμών, εθελοντών και λοιπών φιλάνθρωπων, οι οποίοι με τη συνοδεία κοινωνικών ανθρωπολόγων, ψυχολόγων και κλινικών ψυχιάτρων, θα παρακολουθούν και θα καταγράφουν με τεράστιο επιστημονικό ενδιαφέρον την εξέλιξη του αργού θανάτου δέκα εκατομμυρίων ανθρώπων σε έναν μόλις μήνα.

Τέλος, οι ηγέτες και οι επίσημοι πολιτικοί φορείς της Ευρώπης, των ΗΠΑ, της Ασίας και της Ωκεανίας, θα διοργανώσουν εκδηλώσεις μνήμης στις τοπικές ελληνικές τους κοινότητες, προς τιμήν των αδικοχαμένων Ελλήνων αδερφών που αντί για την εθελοντική εξόφληση τοκοχρεολυσίων, επέλεξαν το δρόμο της επιλεκτικής αυτοκτονίας.

Άνγκελα Μέρκελ, Βόλφγκραντ Σόιμπλε, Φιλίπ Ρέσλερ, Νικολά Σαρκοζί, Μάρκ Ρούτερ, Ζαν Κλοντ Γιούνκερ, Τσαρλς Νταλλάρα, Πολ Τόμσεν:

“Η Ευρώπη βαρέθηκε να περιμένει την Ελλάδα του 2,4% του Ευρωπαϊκού ΑΕΠ να βάλει μυαλό, να ακούσει τις οδηγίες της τρόικας, να ακολουθήσει το παράδειγμα της Πορτογαλίας, να δεχτεί τη συρρίκνωση της οικονομίας της, να ενισχύσει την ανταγωνιστικότητα της και να παραλάβει το νέο πακέτο διάσωσης που δεν είναι ικανό να εγγυηθεί καμία σωτηρία, μιας και πιθανότατα μέχρι το 2015 προβλέπεται νέο δάνειο. Ως εκ τούτου είμαστε ήδη έτοιμοι να προχωρήσουμε στην επόμενη μέρα της ευρωζώνης χωρίς τους Έλληνες”.

Κατά τους ηγέτες των τριών -αξιολογητικά- ισχυρότερων ευρωπαϊκών οικονομιών -εξαιρουμένης της Βρετανίας η οποία έχοντας αριστεύσει στο επίπεδο των εξωτερικών και οικονομικών σχέσεων κρατά ανοικτές τις κεραίες της προς τους μπαρουτοκαπνισμένους Έλληνες και Ελληνο-Κύπριους εφοπλιστές- μια αστεία οικονομία σαν την ελληνική μπροστά στα ασύλληπτα ΑΕΠ της κεντρικής Ευρώπης το μόνο που έχει καταλήξει να προκαλεί είναι πονοκεφάλους διαρκείας και πτώση των δημοσκοπικών τους ποσοστών.

Αν μια πολιτική ηγεσία η οποία χλευάζει με τέτοιο τρόπο υποβαθμίζοντας ως και τον τελευταίο πολίτη μια χώρας η οποία για τα φερέφωνα εγχώρια μέσα της αποτελεί μια συμμορία αντιγερμανικών και αντιερωπαϊστικών αριστερών και κομμουνιστών που με μια εκλογική αναμέτρηση μπορούν να τινάξουν τα πάντα στον αέρα, για ποιο λόγο να συνεχίζει τις “θυσίες των γηγενών φορολογουμένων της” ως αντάλλαγμα στα δανειακά πακέτα του κοινού ταμείου τριών μη κρατικών φορέων;

Αν το ευρωπαϊκό σχέδιο για το οποίο από τον Οκτώβριο του 2011 και το Παπανδρεϊκό δημοψήφισμα ήταν πραγματικά έτοιμο να εκτελεστεί χωρίς να προκαλέσει καμία επίπτωση ούτε στις οικονομίες της Κεντρικής Ευρώπης, αλλά ούτε και σε εκείνες των επισφαλών οικονομιών του νότου και της Ιρλανδίας, είναι πραγματικά απορίας άξιον ο λόγος για τον οποίο οι υπουργοί Οικονομικών, οι πρόεδροι των κυβερνήσεων και οι διορισμένοι υπάλληλοι οικονομικών λόμπι εξακολουθούν να δοκιμάζουν τις βιολογικές τους αντοχές, για χάρη ενός αχάριστου λαού που στο κάτω κάτω έχει τους πολιτικούς που του αξίζουν.

Θα μπορούσαν κάλλιστα να άφηναν τους Έλληνες στην εμπειρία των Επτά πληγών του Φαραώ, οδηγώντας τη χώρα πρώτα στην απόλυτη καταστροφή και στη συνέχεια σε μια πιθανή εμφύλια σύρραξη αναζήτησης των πραγματικών ενόχων οι οποίοι έφεραν τη χώρα στην κατάσταση αυτή.

Σε περίπτωση που ο κατεστραμμένος Έλληνας δεν είναι διατεθειμένος να πολεμήσει και πάλι για τις πολιτικές του πεποιθήσεις, θα μπορούσαν πολύ όμορφα να ξεκινήσουν εκείνοι τον πόλεμο για αυτόν. 

Εκμεταλλευόμενοι του φανατισμένου τοπικισμού και με μικρές τεχνητές κρίσεις στην ελληνική επαρχία και τα νησιά αναζωπυρώνοντας το μένος για το αδηφάγο κράτος των Αθηνών που κατέστρεψε τη χώρα, θα έχουν όλη την άνεση να επιλέξουν, μετά τις εχθροπραξίες, τα σημεία εκείνα που οι φιλειρηνικές και νομοταγέστατες οικογένειες των υπηκόων τους θα περνούν από δω και μπρος τα ξέγνοιαστα καλοκαίρια τους.

Εκμεταλλευόμενοι επίσης την ανεργία και την πείνα του ελληνικού λαού, θα μεταφέρουν από την άπω ανατολή και τη νότια Αμερική τα αμέτρητα εργοστάσια παραγωγής των βιομηχανικών τους προϊόντων, παρέχοντας στην Ευρωπαϊκή αγορά τη δυνατότητα φτηνότερων τεχνολογικών και λοιπών αγαθών, με χώρα προέλευσης την ηλιόλουστη Ελλάδα.

Θα δεχόντουσαν, τέλος, ένα νέο μεταναστευτικό κύμα αμέτρητων Ελλήνων ανειδίκευτων εργατών -που λόγω της έλλειψης ηλεκτρικού ρεύματος από την αδυναμία εισαγωγής πετρελαίου θα έχουν προ πολλού σταματήσει το σχολείο- αφαιρώντας έτσι από τον μέσο πολίτη τους κάθε έγνοια βάρβαρης και ανθυγιεινής χειρωνακτικής εργασίας.

Τέλος, προς τιμήν της τυπικής διαιώνισης του έθνους το οποίο κάποτε αποτέλεσε το ανθρώπινο δυναμικό του λίκνου του δυτικού πολιτισμού, κεντροευρωπαίοι άρρενες που ενηλικιώνονται θα ενθαρρύνονται στον σεξουαλικό τουρισμό, επισκεπτόμενοι ειδικά διαμορφωμένες ελληνικές γεωγραφικές ζώνες, στις οποίες καθαρές γόνιμες Ελληνίδες θα προσφέρουν εννιά μήνες από τη ζωή τους για να μεγαλώσουν τα ελληνόπουλα της νέας γενιάς. 

(Προς κάθε ενδιαφερόμενο: Το συλλογικό βάρος των παραπάνω πρωταρχικών επιχειρημάτων είναι εκείνο που οπλίζει τη λογική συνέχεια των δηλώσεων που βασίζονται αποκλειστικά σε πραγματικά γεγονότα όπου εκείνοι παρουσιάζουν ως επίσημες θέσεις κρατών, μιλώντας εκ μέρους του λαού τον οποίο επικαλούνται ότι τους επέλεξε για να διεκδικήσουν τα δικαιώματα του, σε έναν αγγελικά πλασμένο κόσμο που τα δημοσκοπικά ποσοστά εξαρτώνται από το βαθμό τιμωρίας και εκδίκησης των άτακτων κατοίκων της Μεσογείου...)