12 Φεβρουαρίου του 1945. Το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας αποκηρύσσει τον Άρη Βελουχιώτη μετά τη συμφωνία της Βάρκιζας. Το ΚΚΕ παραδίδει τα όπλα σύμφωνα με τις επιταγές των μεγάλων δυνάμεων και ο εμφύλιος πόλεμος που στοίχισε τη ζωή σε τουλάχιστον 154.000 Έλληνες, ξεκίνησε.
12 Φεβρουαρίου του 1945 τα ελληνικά στρατεύματα που ως τότε αποτελούνταν από Έλληνες, όχι από αριστερούς, δεξιούς και βασιλικούς, παραδίδονται στο όνομα της σωτηρίας της χώρας. Διχάζονται και σφαγιάζονται για τρία χρόνια μέχρι την τελική νίκη: τη “σωτηρία της πατρίδας”.
12 Φεβρουαρίου του 1945 η Βάρκιζα σκίζει την Ελλάδα στα δύο. Για πάντα.
12 Φεβρουαρίου 2012. Σήμερα. Ένα κείμενο μερικών χιλιάδων λέξεων προχωρά ένα βήμα παρακάτω. Σκοπός του δεν είναι να διαλύσει τη διχασμένη Ελλάδα του ’45. Θέλει να την εξολοθρεύσει.
Στις 12 Φεβρουαρίου του 2012, ένας τόμος ασύντακτων φράσεων με κενά ποσά, λάθη ορθογραφικά, αμετάκλητες παραιτήσεις και παραδόσεις ασυλιών, ρημάζει ότι απέμεινε.
Και τι απέμεινε; Ένας συφερτός προδοτών με το χέρι στην τσέπη απέναντι σε ένα προδοτικό μπουλούκι με “τα όπλα παρά πόδας”. Ναι, τα “όπλα παρά πόδας” μόνο και μόνο για να σταματήσουν οι σφαγές. Μόνο και μόνο για τη "σωτηρία της χώρας".
Και στη μέση όλοι εμείς.
Και σε ρωτώ. Είσαι προδότης αν δηλώνεις ετοιμοπόλεμος αλλά παύεις να σκοτώνεις τ΄αδέρφια σου, γιατί στο τέλος δεν πρόκειται να μείνει κανένας ζωντανός; Σώζεις τους Έλληνες όταν δέχεσαι να ρημαχθεί η ζωή τους για να είναι “επικερδείς οι τράπεζες που στηρίζονται από τα κρατικά χρηματοπιστωτικά ταμεία”;
Σήμερα, θα είναι όλοι μαζεμένοι στη Βουλή. Λίγοι μέσα. Όλοι οι άλλοι έξω. Όλοι; Όχι δεν θα είναι όλοι. Κάποιοι θα είναι στην Ομόνοια. Θα είναι οι ίδιοι που με τα “όπλα παρά πόδας” ονειρεύονται τη σωτηρία της πατρίδας;
Όχι. Θα είναι χειρότεροι από εκείνους.
Στις 12 Φεβρουαρίου του 1945 η Ελλάδα απέκτησε πολίτες και κομμουνιστές. Στις 12 Φεβρουαρίου του 2012 θα μείνει μόνο με αριθμούς. Ποιοι είναι οι αριθμοί αυτοί; Δεν ξέρουμε, δεν μας έχουν πει ακόμη. Γιατί για εκείνους είμαστε μόνο ένας άγνωστος [Χ]. Είτε είναι μια φοροδοτική μηχανή με πόδια, είτε μια ροπαλοφόρα φάλαγγα, θα είναι πάντα αυτός ο άγνωστος. Ο [Χ].
Σήμερα, 12 Φεβρουαρίου του 2012, έχεις μια επιλογή. Όπως είχες και τότε. Τότε δείλιασες. Τότε σώπασες. Είπες ναι. Φοβήθηκες. Υπέκυψες. Γονάτισες. Παραδόθηκες.
Σήμερα;
0 comments:
Post a Comment