Τα κρίση-μα γενέθλια

Ετοιμάστε τα κεράκια, τις τούρτες και τα σουρπράιζ πάρτι. Το είπαν και τα επίσημα αντιπροεδρικά χείλη. Η κρίση μας μπαίνει σε λίγους μήνες στον τέταρτό της χρόνο!

Πώς πέρασαν, όμως έτσι τρία ολόκληρα χρόνια και τόσες όμορφες στιγμές; Σαν νεράκι κύλησαν. Θυμάστε τα πρώτα της βήματα στους εξώστες των φαλιρισμένων τραπεζών, τις ταράτσες των χρεοκοπημένων νοικοκυριών, τα συσσίτια των ενοριών και τα ταμεία ανεργίας των κατεστραμμένων οικονομιών;

Θυμάστε σαν σήμερα τα πρώτα της λογάκια; Τότε που τόσο γλυκά έλεγε «δώσε» και «φέρτα» καθώς μας κοίταγε με τα καταπράσινα ,σαν κατοσταδόλαρα, ματάκια της;

Σαν να μην πέρασε μια μέρα από τις πρώτες της ζωγραφιές με τις αθώες της λεξούλες, αφισοκολλημένες στις εξώπορτες των υπερδανεισμένων σπιτιών. «Κατάσχεση» έγραφε και ξαναέγραφε σε κάθε της σκιτσάκι, στολίζοντας το με χαρούμενα σπιτάκια, πολύχρωμα λουλουδάκια και στην κορυφή της κόλλας μια γαλάζια γραμμή αντί για ουρανό.

Δεν θα ξεχάσουμε ποτέ την εποχή που έβγαζε τα πρώτα της δοντάκια και δάγκωνε ότι έβρισκε μπροστά της, για να ανακουφιστεί από τον πόνο. Και δάγκωνε τα πάντα. Από λαούς και κράτη, μέχρι ηπείρους ολόκληρες.

Ο αντιπρόεδρος το είπε. Η κρίση είναι εδώ και τρία χρόνια ένα υπέροχο κομμάτι της ζωής μας, ζει ανάμεσα μας και θα μείνει τουλάχιστον για ακόμη ένα.

Χρόνια σου πολλά κρίση μας. Να τα εκατοστήσεις...