Με το καλό κάτι μαθαίνεις, αλλά με το στραβό βάζεις μυαλό

Λέω να μελετήσουμε με ένα διαφορετικό μάτι το στόρι των πρωτόπλαστων, του Άνταμ και της Ύβ. Ας πάρουμε πρώτα, τον κατά την εκκλησία πρόγονο μας, τον Αδάμ. Τη στιγμή που η Εύα, κακό χρόνο να ‘χε η βαμμένη ξανθιά, του πάσαρε τη μπουκίτσα από το μηλαράκι, εκείνου του ‘κατσε στο λαιμό. Την ώρα που προσπαθούσε να πάρει ανάσα, δύο μόνο πράγματα του πέρασαν αμέσως από το μυαλό.

Πρώτα απ’ όλα ένα ποτήρι νερό, μπας και κατέβει το ξινόμηλο. Και μετά το πόσο μεγάλη μαλακία έκανε που το ‘φαγε –η λέξη είναι παρμένη από τις Γραφές, μη με πείτε και αθυρόστομο-. Επειδή, λοιπόν, η αχαΐρευτη η Εύα δεν είχε πλύνει κανένα πιάτο, μηδέ ποτήρι, και το μηλαράκι του κόλλησε του χαϊβανιού του Αδάμ στο λαιμό, και πόδι πήραν οι δυο τους από τον Παράδεισο.

Έβαλαν, όμως, μυαλό. Έμαθαν ότι δεν θα πρέπει από δω και μπρος, να μασαμπουκώνουν ότι βρεθεί στο διάβα τους, πριν ρωτήσουν και μάθουν, πρώτα, περί τίνος πρόκειται. Κατάλαβαν, όμως και κάτι ακόμα. Όταν βάζει κάποιος ένα στόχο, ας φροντίσει πρώτα να δει αν τον παίρνει. Αν είναι ρεαλιστικός και όχι παραμυθάτος.

Πες πως έχεις κάτι στο μυαλό σου, αμέτι μου χαμέτι να το πετύχεις. Κάτι σαν την Εύα και τον Αδάμ ένα πράγμα, όταν πήγαν και τα ‘βαλαν με τον Μεγάλο. Ε, δεν πας να Του τη βγεις από δεξιά, όσο γκαζιάρης και να ‘σαι. Θα τα φας τα μούτρα σου και θα είναι πολύ αργά μετά.

Πρέπει να το πας το πράγμα λάου- λάου, σκαλοπάτι το σκαλοπάτι. Να επιδιώξεις μικρές νίκες. Όχι ασήμαντες, αλλά μικρές. Ας δοκιμάσεις ρε παιδάκι μου πρώτα και τη διπλανή μηλιά, κύριε Αδάμ, να δεις είναι καλύτερη αυτή από τις άλλες, ή απλά ο Μεγάλος έχει κάτι άλλο στο μυαλό Του; Οι μικρές νίκες θα είναι αυτές που τελικά θα σε οδηγήσουν στη μεγάλη.

Κάθε παραμυθάκι, λοιπόν, υπάρχει για να μας διδάξει και από το κάτι τις του. Δυστυχώς η πλατεία δεν το πολύ πήρε στα σοβαρά αυτού του είδους τη στρατηγική. Έτσι, μέχρι νεοτέρας, δεν κατάφερε να πετύχει κάποιον από τους κύριους στόχους της. Κατάργηση του Μνημονίου, καταψήφιση του Μεσοπρόθεσμου και πτώση της παράνομης κυβέρνησης.

Επειδή όμως τώρα είναι ακόμα Αύγουστος, σίγουρα αυτό που θα μπορούσε να πει κάποιος είναι ότι οι κυβερνώντες τα είδαν για λίγες ώρες όλα κολυώμενα και ο τρίτος ο μακρύτερος ο στόχος πήγε να βγει αληθινός. Τελικά, όμως επικράτησαν τα «βαριά» σοσιαλιστικά χαρτιά της. Το ξαναλέω. Μέχρι νεοτέρας –βλέπε Σεπτέμβρη-.

Το παράδειγμα, όμως, του μήλου, μαρτυρά ένα πράγμα σοφό, που όλοι πρέπει να κρατήσουν στο πίσω μέρος του μυαλού τους. Από το μεγάλο κακό που θα σε βρει, θα πάρεις το καλό σου το μάθημα. Όχι από τα τσόφλια. Χωρίς μία κατραπακιά, το μυαλό δεν θα πήξει ποτέ. Αλλά όταν τη φας και το νιονιό μεστώσει, τότε τα πράγματα θα αγριέψουν πολύ. Μόνο τότε οι νίκες θ’ αρχίσουν να γίνονται περισσότερες. Όταν οι στόχοι σου θα επιλεγούν με σοφία και με γνώση. Και με το μήλο να σου κάθεται στο λαιμό, για να σου θυμίζει πάντοτε το πρώτο λάθος, το μεγάλο...