Οι περισσότεροι θα θυμούνται ένα από τα τραγελαφικότερα αλλά και πιο μακάβρια περιστατικά που έχει ζήσει η Πλατεία Συντάγματος. Το 1990 ο Δήμος Αθηναίων έστρωσε με καινούρια μάρμαρα την ιστορικότερη πλατεία της πρωτεύουσας...
Για κακή τύχη των «ξεφτεριών» που ανέλαβαν το έργο αυτό, έφτασε η ώρα που οι εργάτες του νεόχτιστου Μετρό άρχισαν να ξηλώνουν τα μάρμαρα αυτά, για την κατασκευή του νέου σταθμού.
Το θέαμα που αντίκρισαν ήταν ανατριχιαστικό.
Η καινούρια στρώση της πλατείας δεν ήταν τίποτε άλλο από ανάποδα τοποθετημένες ταφόπλακες, που είχαν ξηλωθεί από νεκροταφεία των Αθηνών!
Πλάκες ολόκληρες με τα ονόματα των θανόντων και χαραγμένες τις τελευταίες ευχές των αγαπημένων τους προσώπων, απλώνονταν κάτω από τα πόδια των ανύποπτων Αθηναίων! Ευθύνες φυσικά για αυτό το έκτρωμα, ποτέ δεν αποδόθηκαν. Η μοίρα όμως παίζει πολλά περίεργα παιχνίδια και προκαλεί ακόμα πειρισσότερους προφητικούς συνειρμούς.
Οι φρέσκες πλάκες της πλατείας, 20 χρόνια μετά, φιλοξενούν για πρώτη φορά έπειτα από δεκαετίες, ένα κίνημα απλών ανθρώπων προορισμένο να «θάψει» κάθε τι που λυμαίνεται αυτόν εδώ τον τόπο.
Η πολιτική σκηνή έχει πια αναγνωρίσει ότι βιώνει, κυριολεκτικά, τις τελευταίες της στιγμές. Κάθε κίνηση επιβίωσης της, δεν είναι τίποτε άλλο από σπασμωδικές αντιδράσεις ενός σώματος που εδώ και καιρό κρατιέται με το ζόρι ζωντανό.
Το θέαμα των ταφόπλακων να αποκαλύπτονται μπροστά στα έκπληκτα μάτια εργατών και περαστικών ήταν αποκρουστικό και άκρως προσβλητικό. Αυτό που σήμερα όμως μας διδάσκει, είναι ότι η καθολική διεκδίκηση δικαιοσύνης και αξιοκρατίας, έχει «αναστήσει» την εδώ και χρόνια «νεκρή» δίψα όλων μας για μία δημοκρατία πραγματικά «πραγματική».
Και είναι ειλικρινά διατεθειμένη να «θάψει» το πολιτικό πτώμα που την κακοποιεί εδω και χρόνια, μια και καλή.
No comments:
Post a Comment