Η χρεοκοπία είναι μόνο επιλεκτική

Μετά τις περιβόητες δηλώσεις του Βενιζέλου για αυτό το selective default, έχουμε γίνει μάρτυρες ενός απίστευτου θεάτρου του παραλόγου.  Πολιτικοί, τηλεδημοσιογράφοι, καθηγητές πανεπιστημίου και πάσης φύσεως ειδικοί, προσπαθούν να καταλάβουν επιτέλους, πώς θα τη λένε αυτή τη ριμάδα τη χρεοκοπία, που θα μας βρει κατακαλόκαιρο στις παραλίες.

Φυσικά ο καθένας λέει και γράφει το μακρύ του και το κοντό του. 

Το έχω ξαναπεί, αλλά ποτέ δεν θα καταντήσει κλισέ: Ζούμε ανεπανάληπτες στιγμές! Το ότι θα βρισκόμασταν λίγο πριν τον Δεκαπενταύγουστο  να προσπαθούμε να βαφτίσουμε τη χρεοκοπία που θα μας φορτωθεί πεσκέσι του Μνημονίου και προίκα του Μεσοπρόθεσμου, παίζοντας Μάντεψε Ποιος με τα επίθετα που θα τη συνοδεύουν, ειλικρινά είναι κάτι το μοναδικό!

Στην αρχή την είπαν απαγορευμένη. Μετά ανεπίτρεπτη. Έπειτα επικίνδυνη. Στη συνέχεια απειλητική. Και τελικά επιλεκτική... Από όλα όσα έχουν πει και έχουν τάξει, ίσως το μοναδικό που έπεσαν 100% μέσα είναι τούτο: 

Η χρεοκοπία ήταν, είναι και θα είναι πάντοτε επιλεκτική. 

Γιατί το μόνο κομμάτι του πληθυσμού που θα πλήξει, θα είναι τα αίωνια θύματα. Αυτή η συνομοταξία πολιτών, που ανεξήγητα δηλώνουν όλα τους τα εισοδήματα δίχως να κρύβουν δεκάρα. Εκτός και αν νομίζει κανείς ότι θα βγαίνουν ένας-ένας οι λεφτάδες, με καταθέσεις στο εξωτερικό και περιουσιακά στοιχεία μέσω off shore και θα πουν: "Εγώ είμαι πάνω από όλα πατριώτης. Θα συμπάσχω με όλους εσάς και θα επιβάλλω στον εαυτό μου επιλεκτική φτώχεια".

Ας το ζήσω και αυτό, σε τούτο εδώ τον τόπο και μετά θα βγάλω και το μάτι που μου απέμεινε!

Όπως και να την ονομάσει η χαμένη στην μετάφραση πολιτική ηγεσία, όσο και αν προσπαθούν να μας καθησυχάσουν από το facebook, το twitter και τα μαγνητοσκοπημένα διαγγέλματα κρυμμένοι στα άδυτα του Μεγάρου Μαξίμου και των Υπουργείων τους, η χρεοκοπία είναι μία.

Ας τη ντύσουν με όποιον επιθετικό προσδιορισμό θέλουν και ας τη φωνάζουν σε όποια γλώσσα τους βολεύει. Εκείνη ξέρει πολύ καλά να επιλέγει τα θύματα της...