Η θεωρία του ενός άκρου

Ας το βάλουν καλά στο κεφάλι τους όσοι διαβάζουν αυτές τις λέξεις, να τελειώνουμε μια και καλή. Ο χρυσαυγίτης είναι φονιάς. Ο πασόκος μαζί με όλες του τις παραφυάδες, είναι κι αυτός φονιάς. Κι όλοι μαζί κάνουν το ένα και μοναδικό "άκρο", αυτό της Νέας Δημοκρατίας.

Η Νέα Δημοκρατία αναγκάστηκε να γίνει "δημοκρατική παράταξη" γιατί της παραχωρήθηκε η Ελλάδα μετά την χούντα. Κι εκείνη αντάμειψε πλουσιοπάροχα τα καθάρματα της επταετίας.

Η ιδεολογία της Νέας Δημοκρατίας είναι το παρακράτος του 1960: Της χώρας με τους περισσότερους μυστικούς αστυνομικούς ανά κάτοικο κι από το καθεστώς της Ανατολικής Γερμανίας.

Οι πρόγονοι της σημερινής Νέας Δημοκρατίας σκότωσαν τον Λαμπράκη. Οι απόγονοί τους, τον Τεμπονέρα. Εξόρυσσαν, ρήμαξαν, δολοφόνησαν, πρόδωσαν.

Η Νέα Δημοκρατία είναι το ΠΑΣΟΚ του 1981. Που κυβέρνησε ως ΠΑΣΟΚ για ενάμιση χρόνο και μετά ξανάγινε "δημοκρατική παράταξη". Το σοσιαλιστικό το πέταξε από το παράθυρο.

Η Νέα Δημοκρατία είναι οι τιμές στο Μελιγαλά και οι όρκοι εκδίκησης στους "κομμουνιστοσυμμορίτες". Οι "νικητές" του εμφυλίου. Η παράταξη που δηλώνει φιλελεύθερη και διεθνιστική αλλά ταυτόχρονα και εθνιστική. Ρατσιστική. Ομοφοβική.

Η χρυσή αυγή του σήμερα είναι η Νέα Δημοκρατία του '70 και του '80. Μαχαιροβγάλτες, φονιάδες, αμόρφωτοι. Είναι η παρακαταθήκη που άφησε ο Παπαδόπουλος κι ο Παττακός. Είναι ο Πλεύρης και ο γιος του. Ο "πατριώτης" που μισεί τα άντερά του.

Η Νέα Δημοκρατία είναι ο Φαήλος και ο Λαζαρίδης. Είναι ο Βορίδης, ο Άδωνις και η υπόλοιπη παρέα των χουντικών.

Η Νέα Δημοκρατία είναι η χρυσή αυγή. Και η χρυσή αυγή είναι η Νέα Δημοκρατία.

Ένα είναι το άκρο κι είναι μονάχα αυτό. Όλα τα άλλα περιττεύουν.