Μια βόλτα με το τζετ

Το μοναδικό προσόν που χρειάζεται κάποιος στην Ελλάδα για να διοικήσει έναν δημόσιο οργανισμό, είναι να ζημιώνει όσο περισσότερο μπορεί το ελληνικό δημόσιο.

Η ιστορία με τον -πρώην- πρόεδρο του ΤΑΙΠΕΔ, Στέλιο Σταυρίδη, τον οποίο απέλυσε ο Στουρνάρας επειδή ταξίδεψε με το ιδιωτικό τζετ του Δημήτρη Μελισσανίδη μόλις ξεπουλήθηκε ο κερδοφόρος ΟΠΑΠ για τον τζίρο τα κέρδη ενός έτους, είναι μόνο μία από τις εκατοντάδες περιπτώσεις που χρειάζεσαι μισή ζωή για να τις συγκεντρώσεις.

Ο Σταυρίδης έφυγε, γιατί γράφτηκε στις εφημερίδες ότι ο καταδικασμένος για απάτες σε βάρος του ελληνικού δημοσίου κι ελεγχόμενος για λαθρεμπόριο καυσίμων και απειλές κατά δημοσιογράφων, Μελισσανίδης, του έκανε μία μικρή εξυπηρέτηση. Τον πήγε στο νησί του μετά τις υπογραφές για τον ΟΠΑΠ, για να μη χάσει χρόνο από τις διακοπές του.

Πράγματι, πολύ μικρό το κακό. Όταν μιλάμε για τον άνθρωπο ο οποίος ενέκρινε -με τις ευχές του αφεντικού του, Γιάννης Στουρνάρα, φυσικά- ένα από τα πιο εγκληματικά σκάνδαλα της νεώτερης ελληνικής ιστορίας, την πώληση του ΟΠΑΠ, ένα ταξιδάκι παραπάνω είναι “πλημμέλημα της πλάκας”.

Σαν αυτό που έλεγε ο Μάκης Βορίδης στην βουλή, όταν έφτασαν από βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ οι απειλές Μελισσανίδη σε δημοσιογράφους του περιοδικού Unfollow, μετά από δημοσιεύματα για τις -γνωστές σε όλους- απάτες εις βάρος του ελληνικού δημοσίου.

Βέβαια, αυτό δεν εμπόδισε την κυβέρνηση Σαμαρά - Βενιζέλου - Κουβέλη (τότε) να ξεπουλήσουν την πλέον κερδοφόρα δημόσια επιχείρηση, απλά και μόνο γιατί έχει να κάνει με τον τζόγο. Γιατί ακούστηκε κι αυτό. Ότι ο ΟΠΑΠ ήταν τζόγος και η Παναγιά είπε στον Σαμαρά ότι ο τζόγος είναι αμαρτία. Εκτός κι αν τον ελέγχουν ιδιώτες.

Οι διοικήσεις των δημόσιων οργανισμών είναι γεμάτες με καταδικασμένο και ελεγχόμενο για απάτες κόσμο· τους αληθινούς “τζαμπατζήδες” της δημόσιας ζωής.

Ο Σταυρίδης ήταν ο άνθρωπος που επί εποχής Μητσοτάκη ξεπούλησε την ΑΓΕΤ Ηρακλής την ιταλική Καλτσεστρούτσι, μία εταιρεία της οποίας τέσσερα -τουλάχιστον- στελέχη καταδικάστηκαν για συμμετοχή στην μαφιόζικη Κόζα Νόστρα. Σήμερα, η ΑΓΕΤ είναι μία παρηκμασμένη βιομηχανία, υπό τον έλεγχο του βασικού της ανταγωνιστή απ’ την Γαλλία. Πράγμα πολύ βολικό για μια από τις πιο κερδοφόρες και ελπιδοφόρες δημόσιες επιχειρήσεις της δεκαετίας του 1990.

Το λιμάνι του Πειραιά βρίσκεται στα χέρια του κυρίου Ανωμερίτη. Είναι πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος στον ΟΛΠ. Είναι επίσης ο άνθρωπος που συνέδεσε το όνομά του -μαζί με πολλούς ακόμη πασόκους- με το μεγαλύτερο -ίσως- οικονομικό σκάνδαλο της εποχής της νεώτερης δραχμής. Το λαθρεμπόριο καλαμποκιών από την πρώην Γιουγκοσλαβία.

Και δεν είναι μόνο αυτό. Ο ίδιος άνθρωπος βρέθηκε μπλεγμένος και σε μία από τις μεγαλύτερες υποθέσεις ξεπλύματος βρώμικου χρήματος με την οποία ασχολήθηκε για έξι σχεδόν χρόνια το FBI. Την υπόθεση της Κτηματικής τράπεζας και τις απάτες με θύματα κυρίως Έλληνες της ομογένειας.

Στην τράπεζα αυτή πρόεδρος ήταν ο κύριος Ανωμερίτης. Ο οποίος λίγο μετά το σκάνδαλο έγινε βουλευτής κι αργότερα υπουργός. Για να φέρνει τα γιουγκοσλάβικα καλαμπόκια στην Ελλάδα και να τα πουλήσει ως ελληνικά στον υπόλοιπο κόσμο. Και να κονομά αυτός κι οι φίλοι του.

Σήμερα είναι στον ΟΛΠ. Και διαχειρίζεται τις ιδιωτικοποιήσεις του λιμανιού στα χέρια των Κινέζων. Εκείνων, που με τον νέο νόμο Στουρνάρα αγοράζουν ήδη την άδεια παραμονής τους στην Ελλάδα για 250.000 ευρώ. Χωρίς κανέναν έλεγχο, καμιά έρευνα για το πού, πώς και πότε έβγαλαν τα φράγκα για να ‘ρθουν εδώ και να γίνουν “Ευρωπαίοι”. Όμως έτσι ήταν πάντα. Τα σύνορα είναι ανοιχτά μόνο για τα λεφτά. Οι άνθρωποι, είναι μία εντελώς διαφορετική ιστορία.

Όσο ψάχνεις, θα βρίσκεις συνεχώς τέτοιες περιπτώσεις. Εμπιστευτικοί του παπανδρεϊκού, μητσοτακικού και σημιτικού παρελθόντος οι οποίοι επιβραβεύονται για τις πράξεις που “έριξαν το πλοίο στα βράχια” με θέσεις στο σύγχρονο παζάρι του ελληνικού δημοσίου.

Και τα χάπατα θα συνεχίσουν να πέφτουν από τα σύννεφα γιατί ο Μελισσανίδης έκανε δώρο στον “τζαμπατζή” Σταυρίδη ένα ταξιδάκι μέχρι την Κεφαλονιά.

Αυτόν, που από κατασκευαστής πισινών στην εταιρεία Piscines, βρέθηκε να διοικεί την ΕΥΔΑΠ. Και μετά, την προς εκποίηση δημόσια περιουσία. Κι έπειτα στους αναπαυτικούς καναπέδες του λίαρ τζετ του καταδικασμένου Μελισσανίδη. Του ανθρώπου που έχει για νομικούς συμβούλους τη μισή Νέα Δημοκρατία και οι δίκες του για απάτες εις βάρος του δημοσίου αναβάλλονται η μία μετά την άλλη, μέχρι να απαλλαγεί από τις κατηγορίες.

Ρε πώς συνδέονται τα πράγματα...

(Η ΕΥΔΑΠ -μαζί με την ΕΥΑΘ- πωλείται. Αυτή ήταν η εντολή Στουρνάρα - Σταυρίδη, την οποία θα ακολουθήσει το ΤΑΙΠΕΔ. Ακόμη κι αν η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έδωσε εντολή να διακοπεί κάθε ιδιωτικοποίηση νερού στην Ευρώπη. Εδώ, βέβαια, δεν είναι Ευρώπη. Είναι Σταυριδιστάν)

(Οι απειλές στο περιοδικό Unfollow από τον Μελισσανίδη μετατράπηκαν σε αγωγές εκατομμυρίων. Η πρακτική είναι γνωστή. Γράφεις για κάποιον τι έχει κάνει και σου κλείνει το στόμα με αγωγές. Τις οποίες οι παράγοντες - δικηγόροι της Νέας Δημοκρατίας θα στηρίξουν στις δικαστικές αίθουσες. Οι ίδιοι που το πρωί ξεπουλάνε τον ΟΠΑΠ και το απόγευμα υπερασπίζονται αυτόν που τον αγόρασε)

(Μεταξύ άλλων, ο ΟΠΑΠ προσέφερε πολλά στον αθλητισμό -ειδικά τον ερασιτεχνικό- και τον πολιτισμό. Προσέφερε όμως και αμέτρητα εκατομμύρια στις εφημερίδες και τα μέσα εημέρωσης των μεγαλύτερων λαμόγιων του τόπου. Τώρα μάλλον θα συνεχίσει να κάνει μόνο το δεύτερο. Ελεύθερη αγορά είναι αυτή. Αν δεν μπορείς να ζήσεις από τον στίβο, τράβα γίνε γκαρσόνι. Ή Τράγκας)

(Ο Φαήλος Κρανιδιώτης είναι σημαντικός σύμβουλος και πιστός φίλος του Αντώνη Σαμαρά. Είναι και πληρεξούσιος δικηγόρος του Δημήτρη Μελισσανίδη)