Εδώ και τέσσερις μέρες όλα τα κανάλια και οι εφημερίδες αγωνίζονται για να καρφώσουν στο μυαλό κάθε τηλεθεατή την ιδέα ότι η απεργία των εκπαιδευτικών μέσα στις πανελλαδικές εξετάσεις αποτελεί την χειρότερη επιλογή μετά το κομοδινί μαλλί του Πάνου Καμμένου.
Λίγο μετά την ανακοίνωση για την απεργία, ανήσυχοι φιλελεύθεροι έφτιαξαν ομάδα εθελοντών στο facebook για να κάνει τον απεργοσπάστη επιτηρητή την ώρα που οι δάσκαλοι θα είναι στους δρόμους για να διεκδικούν καλύτερη εκπαίδευση για τα παιδιά τους.
Οι δημοσιογράφοι από την πλευρά τους προσπαθούν να αποτυπώσουν την ιδέα ότι σε μια κοινωνία με 64% ανεργία στους νέους, το μεγάλο δράμα δεν είναι τα μεταναστευτικά κύματα μορφωμένων νέων στο εξωτερικό αλλά το ότι κανείς δεν θα μείνει πίσω για να δουλεύει με 300 ευρώ το μήνα.
Όπως όλοι γνωρίζουμε η αγάπη των ΜΜΕ για τις εξετάσεις της τρίτης λυκείου έχει εμπνεύσει ανά διαστήματα τα θέματα των πανελλαδικών, ειδικά αυτό της έκθεσης.
Μετά το τεράστιο ενδιαφέρον που επέδειξαν οι υπηρέτες της ενημέρωσης, οδηγώντας στην άμεση επιστράτευση των καθηγητών από την κυβέρνηση πριν ακόμη αυτοί απεργήσουν, έχουν κερδίσει με το σπαθί τους το δικαίωμα να αποκτήσουν κι εκείνοι λόγο στα θέματα των φετινών εξετάσεων.
Έτσι λοιπόν το συνοδευτικό κείμενο της έκθεσης με θέμα “Πώς μπορώ να δίνω κώλο στο αφεντικό μου γιατί μου τέλειωσε το σάλιο από τις πίπες” πρέπει να είναι το “Ένα μεγάλο ευχαριστώ” του Πάσχου Μανδραβέλη.
Η ανιδιοτέλεια της τυφλής υπακοής και τα βαθιά συναισθήματα που γεννά η δίψα για χρήμα και εξουσία, αποτελούν ένα αναπόσπαστο κομμάτι της ελληνικής δημοσιογραφίας που οφείλουν να ασχοληθούν οι νεαροί μαθητές.
Ο ίδιος αρθρογράφος προσφέρεται ως πηγή έμπνευσης για την στοχευμένη προπαγάνδα με ψέμματα που σε ξεβρακώνουν από μόνα τους, όπως έκανε μία φορά κι έναν καιρό με την Ισλανδία, αλλά γι’ αυτό το θέμα υπάρχουν άλλοι καλύτεροι, όπως ο Γιάννης Πρετεντέρης.
Αυτός και το κείμενο του “Ζωή Κασιδιάρη”, θα ήταν η δεύτερη επιλογή για την έκθεση με τίτλο “Ρατσιστικά γουρούνια. Αλήθειες και ψέμματα για την ναζιστική φαλλοκρατία”. Θέμα που θα έδινε τη δυνατότητα στα παιδιά να αναπτύξουν την κριτική τους σκέψη πάνω στο μισογυνισμό, το ρατσισμό και την επιβολή του φασισμού στη γυναικεία ανυπακοή.
Και φυσικά την αλητεία.
Δεν είναι όμως μόνο η έκθεση το πεδίο που μπορεί να εμπνευστεί από τα σύγχρονα δημοσιογραφικά επιτεύγματα, μιας και αρκετά ακόμη μαθήματα θα μπορούσαν να παραδειγματιστούν από τα μηνύματα της τηλεόρασης στην ελληνική κοινωνία.
Όσοι διαλέξουν το πεδίο των θεωρητικών επιστημών μπορούν να εξεταστούν στο μάθημα της λογοτεχνίας με τους πασίγνωστους στίχους “Στα βάθη της κολάσεως, αναδύεται από τις φλόγες, γελώντας με τις αδύναμες ψυχές, των χριστιανικών σκατών, all hail master satan” του βουλευτή Γερμενή ή Καιάδα ή “συνταγματικό τόξο που ψήφισαν 400.000 Έλληνες, τελεία Σκάι τελεία τζι αρ”.
Το μάθημα της βιολογίας υποχρεούται να φέρει την υπογραφή των προεκλογικών ελληνικών μέσων ενημέρωσης και του Ανδρέα Λοβέρδου.
Τα θέματά του οφείλουν να ασχολούνται με τις “υγειονομικές βόμβες των οροθετικών που Έλληνες νοικοκυραίοι πηδάνε χωρίς προφυλακτικά” και με τον “κίνδυνο μετάδοσης της ηπατίτιδας στις αγαπημένες μας φράουλες από τους βρωμιάρηδες εργάτες που πυροβολάνε τα αφεντικά τους” του Άρη Πορτοσάλτε.
Ειδική κατηγορία θεμάτων πρέπει να επιλεγεί και στο μάθημα της ιστορίας. Οι νέοι υποψήφιοι μπορούν να εξεταστούν στις μεθόδους παραποίησης της ιστορικής μνήμης κατά τα πρότυπα της Σώτης Τριανταφύλλου ή του Τάκη Μίχα και να δοκιμάσουν τις γνώσεις τους πάνω στην ιστορία του καθαρόαιμου ελληνικού έθνους παρέα με μία εκπομπή του Γιώργου Τράγκα.
Η χημεία δεν θα μπορούσε να λείψει από την επιλογή των θεμάτων δημοσιογραφικής επιρροής.
Οι εξεταζόμενοι πρέπει να δοκιμάσουν την ικανότητα τους να επεξεργάζονται με επιτυχία χημικές ουσίες ικανές για να καλύψουν παραμορφωμένα πρόσωπα συνομιλίκων τους από το ξύλο των αστυνομικών, επειδή όλοι μας πρέπει να ρίχνουμε από δέκα σφαλιάρες σε όποιον έχει ήδη συλληφθεί και βρίσκεται στο πάτωμα δεμένος με χειροπέδες.
Κάθε μάθημα που περνά χωρίς να αποκτά στενότερη επαφή με τη νεοελληνική δημοσιογραφία είναι μία ακόμη ήττα για τους μελλοντικούς μας ανέργους.
Η συνεργασία του υπουργείου παιδείας με τα δελτία ειδήσεων θα γλιτώσει κόπο και πιθανές γκάφες σαν εκείνη του 2012 με τα θέματα της φυσικής, ενώ θα αποτελέσει το δικό του “μεγάλο ευχαριστώ” για την τεράστια επιτυχία της τηλεόρασης να καθηλώσει τους νέους στα σπίτια τους κάνοντας τους να ζητιανεύουν για 2 ευρώ μεροκάματο.
Λίγο μετά την ανακοίνωση για την απεργία, ανήσυχοι φιλελεύθεροι έφτιαξαν ομάδα εθελοντών στο facebook για να κάνει τον απεργοσπάστη επιτηρητή την ώρα που οι δάσκαλοι θα είναι στους δρόμους για να διεκδικούν καλύτερη εκπαίδευση για τα παιδιά τους.
Οι δημοσιογράφοι από την πλευρά τους προσπαθούν να αποτυπώσουν την ιδέα ότι σε μια κοινωνία με 64% ανεργία στους νέους, το μεγάλο δράμα δεν είναι τα μεταναστευτικά κύματα μορφωμένων νέων στο εξωτερικό αλλά το ότι κανείς δεν θα μείνει πίσω για να δουλεύει με 300 ευρώ το μήνα.
Όπως όλοι γνωρίζουμε η αγάπη των ΜΜΕ για τις εξετάσεις της τρίτης λυκείου έχει εμπνεύσει ανά διαστήματα τα θέματα των πανελλαδικών, ειδικά αυτό της έκθεσης.
Μετά το τεράστιο ενδιαφέρον που επέδειξαν οι υπηρέτες της ενημέρωσης, οδηγώντας στην άμεση επιστράτευση των καθηγητών από την κυβέρνηση πριν ακόμη αυτοί απεργήσουν, έχουν κερδίσει με το σπαθί τους το δικαίωμα να αποκτήσουν κι εκείνοι λόγο στα θέματα των φετινών εξετάσεων.
Έτσι λοιπόν το συνοδευτικό κείμενο της έκθεσης με θέμα “Πώς μπορώ να δίνω κώλο στο αφεντικό μου γιατί μου τέλειωσε το σάλιο από τις πίπες” πρέπει να είναι το “Ένα μεγάλο ευχαριστώ” του Πάσχου Μανδραβέλη.
Η ανιδιοτέλεια της τυφλής υπακοής και τα βαθιά συναισθήματα που γεννά η δίψα για χρήμα και εξουσία, αποτελούν ένα αναπόσπαστο κομμάτι της ελληνικής δημοσιογραφίας που οφείλουν να ασχοληθούν οι νεαροί μαθητές.
Ο ίδιος αρθρογράφος προσφέρεται ως πηγή έμπνευσης για την στοχευμένη προπαγάνδα με ψέμματα που σε ξεβρακώνουν από μόνα τους, όπως έκανε μία φορά κι έναν καιρό με την Ισλανδία, αλλά γι’ αυτό το θέμα υπάρχουν άλλοι καλύτεροι, όπως ο Γιάννης Πρετεντέρης.
Αυτός και το κείμενο του “Ζωή Κασιδιάρη”, θα ήταν η δεύτερη επιλογή για την έκθεση με τίτλο “Ρατσιστικά γουρούνια. Αλήθειες και ψέμματα για την ναζιστική φαλλοκρατία”. Θέμα που θα έδινε τη δυνατότητα στα παιδιά να αναπτύξουν την κριτική τους σκέψη πάνω στο μισογυνισμό, το ρατσισμό και την επιβολή του φασισμού στη γυναικεία ανυπακοή.
Και φυσικά την αλητεία.
Δεν είναι όμως μόνο η έκθεση το πεδίο που μπορεί να εμπνευστεί από τα σύγχρονα δημοσιογραφικά επιτεύγματα, μιας και αρκετά ακόμη μαθήματα θα μπορούσαν να παραδειγματιστούν από τα μηνύματα της τηλεόρασης στην ελληνική κοινωνία.
Όσοι διαλέξουν το πεδίο των θεωρητικών επιστημών μπορούν να εξεταστούν στο μάθημα της λογοτεχνίας με τους πασίγνωστους στίχους “Στα βάθη της κολάσεως, αναδύεται από τις φλόγες, γελώντας με τις αδύναμες ψυχές, των χριστιανικών σκατών, all hail master satan” του βουλευτή Γερμενή ή Καιάδα ή “συνταγματικό τόξο που ψήφισαν 400.000 Έλληνες, τελεία Σκάι τελεία τζι αρ”.
Το μάθημα της βιολογίας υποχρεούται να φέρει την υπογραφή των προεκλογικών ελληνικών μέσων ενημέρωσης και του Ανδρέα Λοβέρδου.
Τα θέματά του οφείλουν να ασχολούνται με τις “υγειονομικές βόμβες των οροθετικών που Έλληνες νοικοκυραίοι πηδάνε χωρίς προφυλακτικά” και με τον “κίνδυνο μετάδοσης της ηπατίτιδας στις αγαπημένες μας φράουλες από τους βρωμιάρηδες εργάτες που πυροβολάνε τα αφεντικά τους” του Άρη Πορτοσάλτε.
Ειδική κατηγορία θεμάτων πρέπει να επιλεγεί και στο μάθημα της ιστορίας. Οι νέοι υποψήφιοι μπορούν να εξεταστούν στις μεθόδους παραποίησης της ιστορικής μνήμης κατά τα πρότυπα της Σώτης Τριανταφύλλου ή του Τάκη Μίχα και να δοκιμάσουν τις γνώσεις τους πάνω στην ιστορία του καθαρόαιμου ελληνικού έθνους παρέα με μία εκπομπή του Γιώργου Τράγκα.
Η χημεία δεν θα μπορούσε να λείψει από την επιλογή των θεμάτων δημοσιογραφικής επιρροής.
Οι εξεταζόμενοι πρέπει να δοκιμάσουν την ικανότητα τους να επεξεργάζονται με επιτυχία χημικές ουσίες ικανές για να καλύψουν παραμορφωμένα πρόσωπα συνομιλίκων τους από το ξύλο των αστυνομικών, επειδή όλοι μας πρέπει να ρίχνουμε από δέκα σφαλιάρες σε όποιον έχει ήδη συλληφθεί και βρίσκεται στο πάτωμα δεμένος με χειροπέδες.
Κάθε μάθημα που περνά χωρίς να αποκτά στενότερη επαφή με τη νεοελληνική δημοσιογραφία είναι μία ακόμη ήττα για τους μελλοντικούς μας ανέργους.
Η συνεργασία του υπουργείου παιδείας με τα δελτία ειδήσεων θα γλιτώσει κόπο και πιθανές γκάφες σαν εκείνη του 2012 με τα θέματα της φυσικής, ενώ θα αποτελέσει το δικό του “μεγάλο ευχαριστώ” για την τεράστια επιτυχία της τηλεόρασης να καθηλώσει τους νέους στα σπίτια τους κάνοντας τους να ζητιανεύουν για 2 ευρώ μεροκάματο.
0 comments:
Post a Comment