Οι μόνοι λαοί που απαντούν θετικά σε αυτήν την έρευνα είναι οι κάτοικοι της Γερμανίας, του Λουξεμβούργου, της Μάλτας, της Σλοβακίας και της Φινλανδίας, δηλαδή σα να λέμε Γερμανία με λίγο από Μεσόγειο.
Σε λιγότερο από ένα χρόνο έχουμε το ανέκδοτο που λέγεται ευρωεκλογές, όπου όπως έχουμε συνηθίσει από τις προηγούμενες φορές, η αποχή θα ξεπεράσει το 60%, ο κόσμος θα βρίσκεται στα κάγκελα και οι υποψήφιοι ευρωβουλευτές θα προσπαθούν να πείσουν τον κόσμο ότι οι αποφάσεις παίρνονται από αυτούς κι όχι από την Μέρκελ, τον Σόιμπλε και τον Νταϊσελμπλούμ.
Οι μισοί από όσους ρωτήθηκαν αν γνωρίζουν ποια είναι τα δικαιώματα τους ως “Ευρωπαίοι πολίτες” απάντησαν “όχι”, ποσοστό που θα είχε τεράστια συγκέντρωση στο "ναι" αν η ερώτηση ήταν ποιες είναι οι υποχρεώσεις τους. Στην περίπτωση αυτή, όλοι θα γνώριζαν ότι ο απώτερος σκοπός είναι να κινεζοποιηθούν μια ώρα αρχύτερα.
Εντυπωσιακό είναι το γεγονός ότι οι χώρες που βρίσκονται σε μνημόνια και προγράμματα λιτότητας πιστεύουν πως “τα χειρότερα δεν έχουν έρθει ακόμη”, σε αντίθεση με τους βόρειους που θεωρούν ότι η κρίση έχει περάσει και η ανάπτυξη είναι μπροστά μας.
Είναι εκπληκτικό το πόσο άσχετες, μεταξύ τους, είναι οι απόψεις των κατοίκων της “Ενωμένης Ευρώπης”. Ακόμη πιο εκπληκτικό είναι το γεγονός ότι ενώ ξέρουμε ότι στην Ελλάδα είμαστε διαδικτυακά αναλφάβητοι, οι Ευρωπαίοι είναι εκείνοι που δεν έχουν πάρει πρέφα τι τους περιμένει.
Νομίζουν ότι τα πράγματα δεν πρόκειται ποτέ να αγγίξουν τη δική τους πόρτα κι αφήνουν να βγάλει το φίδι από την τρύπα ο νότος, ο οποίος ναι μεν θεωρεί ότι η ζωή του θα χειροτερέψει, όμως έχει αποφασίσει να καθίσει ο καθένας μόνος του, για να τον φάει με την ησυχία του.
Από την άλλη, αυτό το οποίο δεν φαίνεται να απασχολεί ιδιαίτερα τους Ευρωπαίους ερευνητές είναι η συνεχής άνοδος του φασισμού και του νεο-ναζισμού στην Ευρώπη, κάτι το οποίο έχει ξεκινήσει στο γνωστό πειραματόζωο, την Ελλάδα.
Βέβαια, οι πλούσιοι του βορρά έχουν συνηθίσει εδώ και δεκαετίες να έχουν εξημερωμένα φασισταριά στα κοινοβούλια τους, πράγμα το οποίο έχει επηρεάσει ανοιχτά κάθε τους απόφαση από το 2000 και μετά.
Αυτό το οποίο αρνούνται ακόμη να υπολογίσουν είναι τι θα γίνει στην περίπτωση που του χρόνου τον Μάη, ο κόσμος που θα πάει να ψηφίσει τους καινούργιους ευρωβουλευτές, γεμίσει τις Βρυξέλλες με αντιευρωπαϊστές και εθνικιστές.
Γιατί ωραία είναι όλα τα άλλα ερωτήματα περί “εμπιστοσύνης”, “γνώσης των δικαιωμάτων του Ευρωπαίου πολίτη” κ.ο.κ. όμως πραγματικό ενδιαφέρον θα είχε αν βλέπαμε μια έρευνα για το πόσοι θα πάνε να ρίξουν ψήφο στους ευρω-φασίστες.
Κι όχι να ρωτάνε τον κόσμο αν είναι υπέρ ή κατά της νομισματικής ενοποίησης, κάνοντας σαν το ανέκδοτο με τον Εβραίο, που γύρω - γύρω ήταν Σάββατο κι εκεί που πηδούσε εκείνος, Κυριακή.
(Πριν από λίγο καιρό έγραφα ξανά για το θέμα των φασιστών στη νέα ευρωβουλή στο κείμενο με τίτλο “Ευρωκυνοβούλιο”)
Σε λιγότερο από ένα χρόνο έχουμε το ανέκδοτο που λέγεται ευρωεκλογές, όπου όπως έχουμε συνηθίσει από τις προηγούμενες φορές, η αποχή θα ξεπεράσει το 60%, ο κόσμος θα βρίσκεται στα κάγκελα και οι υποψήφιοι ευρωβουλευτές θα προσπαθούν να πείσουν τον κόσμο ότι οι αποφάσεις παίρνονται από αυτούς κι όχι από την Μέρκελ, τον Σόιμπλε και τον Νταϊσελμπλούμ.
Οι μισοί από όσους ρωτήθηκαν αν γνωρίζουν ποια είναι τα δικαιώματα τους ως “Ευρωπαίοι πολίτες” απάντησαν “όχι”, ποσοστό που θα είχε τεράστια συγκέντρωση στο "ναι" αν η ερώτηση ήταν ποιες είναι οι υποχρεώσεις τους. Στην περίπτωση αυτή, όλοι θα γνώριζαν ότι ο απώτερος σκοπός είναι να κινεζοποιηθούν μια ώρα αρχύτερα.
Εντυπωσιακό είναι το γεγονός ότι οι χώρες που βρίσκονται σε μνημόνια και προγράμματα λιτότητας πιστεύουν πως “τα χειρότερα δεν έχουν έρθει ακόμη”, σε αντίθεση με τους βόρειους που θεωρούν ότι η κρίση έχει περάσει και η ανάπτυξη είναι μπροστά μας.
Είναι εκπληκτικό το πόσο άσχετες, μεταξύ τους, είναι οι απόψεις των κατοίκων της “Ενωμένης Ευρώπης”. Ακόμη πιο εκπληκτικό είναι το γεγονός ότι ενώ ξέρουμε ότι στην Ελλάδα είμαστε διαδικτυακά αναλφάβητοι, οι Ευρωπαίοι είναι εκείνοι που δεν έχουν πάρει πρέφα τι τους περιμένει.
Νομίζουν ότι τα πράγματα δεν πρόκειται ποτέ να αγγίξουν τη δική τους πόρτα κι αφήνουν να βγάλει το φίδι από την τρύπα ο νότος, ο οποίος ναι μεν θεωρεί ότι η ζωή του θα χειροτερέψει, όμως έχει αποφασίσει να καθίσει ο καθένας μόνος του, για να τον φάει με την ησυχία του.
Από την άλλη, αυτό το οποίο δεν φαίνεται να απασχολεί ιδιαίτερα τους Ευρωπαίους ερευνητές είναι η συνεχής άνοδος του φασισμού και του νεο-ναζισμού στην Ευρώπη, κάτι το οποίο έχει ξεκινήσει στο γνωστό πειραματόζωο, την Ελλάδα.
Βέβαια, οι πλούσιοι του βορρά έχουν συνηθίσει εδώ και δεκαετίες να έχουν εξημερωμένα φασισταριά στα κοινοβούλια τους, πράγμα το οποίο έχει επηρεάσει ανοιχτά κάθε τους απόφαση από το 2000 και μετά.
Αυτό το οποίο αρνούνται ακόμη να υπολογίσουν είναι τι θα γίνει στην περίπτωση που του χρόνου τον Μάη, ο κόσμος που θα πάει να ψηφίσει τους καινούργιους ευρωβουλευτές, γεμίσει τις Βρυξέλλες με αντιευρωπαϊστές και εθνικιστές.
Γιατί ωραία είναι όλα τα άλλα ερωτήματα περί “εμπιστοσύνης”, “γνώσης των δικαιωμάτων του Ευρωπαίου πολίτη” κ.ο.κ. όμως πραγματικό ενδιαφέρον θα είχε αν βλέπαμε μια έρευνα για το πόσοι θα πάνε να ρίξουν ψήφο στους ευρω-φασίστες.
Κι όχι να ρωτάνε τον κόσμο αν είναι υπέρ ή κατά της νομισματικής ενοποίησης, κάνοντας σαν το ανέκδοτο με τον Εβραίο, που γύρω - γύρω ήταν Σάββατο κι εκεί που πηδούσε εκείνος, Κυριακή.
(Πριν από λίγο καιρό έγραφα ξανά για το θέμα των φασιστών στη νέα ευρωβουλή στο κείμενο με τίτλο “Ευρωκυνοβούλιο”)
0 comments:
Post a Comment