18 April 2013

Φράουλες παντού

Την προώθηση των ρατσιστικών και εγκληματικών πρακτικών του συνεχίζει το ελληνικό κράτος και οι χιλιάδες φασίστες του που βρήκαν πρόσφορο έδαφος να βγάλουν απ’ τις ντουλάπες τους τούς σκελετούς του μίσους που τόσο καλά νόμιζαν πως έκρυβαν όλα αυτά τα χρόνια.

Λίγες, μόλις, μέρες μετά την αναλυτική και άκρως δυσφημιστική έκθεση του Ευρωπαίου Επιτρόπου για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα και την απάντηση της ελληνικής κυβέρνησης περί “δημοκρατίας”, εργάτες εκτελούνται εν ψυχρώ στην Μανωλάδα.

Έγκλημα τους ήταν η απαίτηση των δεδουλευμένων έξι μηνών που, σύμφωνα με σημερινά δημοσιεύματα, δεν ξεπερνούσαν τα 4 με 5 ευρώ την ημέρα. Μεροκάματο που ο αγώνας για την ανάκτηση της ανταγωνιστικότητας της χώρας αποτελεί ήδη το πρότυπο της νέας ελληνικής επιχειρηματικότητας.

Τα μεγαλύτερα μέσα ενημέρωσης του κόσμου δημοσιεύουν την είδηση πως στην Ελλάδα που επίτροποι και διεθνείς οργανισμοί προστασίας των ανθρωπίνων δικαιωμάτων διαμαρτύρονται και συντάσσουν εβδομαδιαίες εκθέσεις για τα ρατσιστικά εγκλήματα και τις κρατικές διώξεις, εργάτες πυροβολούνται.

Τίποτα δεν μπορεί να κρυφτεί κάτω από τον ήλιο. Κι ο ήλιος της Ελλάδα είναι μεγάλος κι έντονος. Όσο κι αν προσπαθούν να κρύψουν τα γεγονότα αυτά απ’ τα παγκόσμια μάτια και αυτιά, ο ρατσιστικός κατήφορος μίσους ετούτου εδώ του τόπου δεν έχει τελειωμό.

Άνθρωποι πυροβολούνται, κλειδώνονται σε στρατόπεδα συγκέντρωσης, διαπομπεύονται σε κεντρικά δελτία ειδήσεων και πρωτοσέλιδα, βασανίζονται από εργοδότες και όργανα της τάξης.

Εδώ γίνονται όλα αυτά. Στην Ελλάδα. Όχι στο Άπαρτχάιντ ή τη Βαϊμάρη, αλλά στην Αθήνα, την Μανωλάδα, την Σαλαμίνα, την Πάτρα. Παντού.

Εδώ, στη χώρα με τα “φώτα του πολιτισμού”.

Εδώ, που εκπρόσωποι του πρωθυπουργού και βουλευτές απειλούν και βρίζουν καθημερινά στις τηλεοπτικές εκπομπές, τα ραδιόφωνα, το τουίτερ και το φέισμπουκ όποιον τους κάνει κριτική και τους ασκεί έλεγχο.

Στην Ελλάδα της δημοκρατίας. Τη χώρα που θα μηνύσει τα μισά μέσα ενημέρωσης του πλανήτη γιατί είναι πολύ μακριά για να συλλάβει τους συντάκτες τους, όπως συνήθισε να κάνει στα δικά της μέρη.

Τη χώρα της Μανωλάδας, της Αμυγδαλέζας, των κοινοβουλευτικών επερωτήσεων για τα "έξοδο περισυλλογής πνιγμένων μεταναστών", των αεροψεκασμών, της Χρυσής Αυγής.

Τη χώρα της Ιερισσού και της Κερατέας. Των κρατούμενων οικογενειαρχών και των ελεύθερων νεοναζί. Των αναβολών δικών μόνο για υποψήφιους αγοραστές δημόσιας περιουσίας. Των αστυνομικών απαγωγών ανηλίκων απ' τα σχολεία.

Μία χώρα γεμάτη φρούτα παραγινωμένα και σάπια. Πολιτικά και επιχειρηματικά. Που παίζουν την τύχη μας στα φρουτάκια του κάθε τσιφλικά, επιχειρηματία, μεγαλοεπενδυτή. Με κέρματα ματωμένα και σκάγια από καραμπίνες σε καφάσια γεμάτα φράουλες.

1 comment:

  1. Ενδιαφέρουσα τοποθέτηση. Δεν κατάλαβα όμως αν συνδέεις τα φαινόμενα ρατσισμού και τη Χρυσή Αυγή με την επιχειρηματική δραστηριότητα (επενδύσεις κτλ.) κάτι με το οποίο διαφωνώ. Κατά τ' άλλα θεωρώ πως έχεις δίκιο, τέτοια φαινόμενα ούτε κρύβονται, ούτε πρέπει να κρύβονται και κυρίως δεν είναι πρωτοεμφανιζόμενα.

    Think Out!

    ReplyDelete

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...
UA-24464405-1