Είναι μερικές φορές που η πραγματικότητα σε κολλάει στον τοίχο. Ξέρεις ότι θέλεις να γράψεις πολλά, να πεις ακόμη περισσότερα, αλλά γνωρίζεις πως όλα αυτά κάπου τα έχεις ξαναπεί, κάποτε τα είχες ξαναγράψει.
Όλοι έχουν ακούσει το ανέκδοτο με τον τύπο που παθαίνει λάστιχο και μετά από πολύ ώρα σκέψεων για το πώς θα κάνει τον γείτονα να του δώσει το γρύλο του για να βάλει τη ρεζέρβα, καταλήγει να τον μπινελικώνει με το που τού ανοίγει την πόρτα του σπιτιού.
Άντε γαμήσου κι εσύ κι ο γρύλος σου, του λέει και σηκώνεται και φεύγει με το λάστιχο σκασμένο.
Άντε γαμήσου κι εσύ κι ο γρύλος σου λοιπόν.
Που ακόμα μας περνάς για τόσο μεγάλους μαλάκες που θα κάτσουμε να χάψουμε ότι από τη γαμημένη τη λίστα Λαγκάρντ χάσατε το CD, τα χαρτιά, το στικάκι, τα παράβολα, τα εισιτήρια, το δρόμο για την εισαγγελία.
Που μας νομίζεις ακόμη πιο μαλάκες και βγαίνεις μετά από δύο χρόνια για να μας πεις ότι δεν λέγαμε τίποτα εμείς οι τηλεδημοσιογράφοι για το χρέος που δεν ήταν βιώσιμο, επειδή έτσι προστατεύαμε τη χώρα μας.
Που μας θεωρείς ντιπ βούρλα, για να πιστεύουμε ότι σε κάθε κυβερνητική κρίση θα βρίσκεται μια ανώνυμη επιστολή, ένα μυστήριο τηλεφώνημα, κάποιος άγνωστος αυτόπτης μάρτυρας και θα ανακαλύπτουμε νέους Πυρήνες της Φωτιάς, εμπρηστές της Μαρφίν και τρομοκράτες της Κερατέας.
Που μας κάνεις να νιώθουμε τόσο ζώα, όταν μας λες ότι κάναμε λάθος με τα νούμερα που σας γαμήσανε τη ζωή εδώ και δυο χρόνια, όμως σφάλματα γίνονται και γι' αυτό τώρα σκάστε, κολυμπάτε και πληρώνετε.
Που τώρα κατάλαβες ότι το λαϊκό κίνημα κυνηγιέται σαν τα ποντίκια σε πολιορκούμενη πόλη που την έφαγε ο λιμός, από ΜΑΤ, ΥΜΕΤ, ασφαλίτες, Δένδιες και ΔΙΑΣ, ενώ έβλεπες για μήνες ανθρώπους που εσύ βάφτισες προβοκάτορες, να βασανίζονται και να διαπομπεύονται δημόσια.
Που με θεωρείς τόσο μαλάκα για να έρθω και πάλι κοντά σου επειδή δηλώνεις αριστερός-δημοκράτης-πατριώτης, που οι νόμοι πρέπει να ισχύουν για όλους ενώ φωνάζεις ΜΑΤ με πλαστικές σφαίρες έξω απ΄τα γραφεία σου και βγάζεις λάδι τον άνθρωπο που έκανε το Σύνταγμα της Ελλάδας αντισυνταγματικό.
Που ακόμη και τώρα νομίζεις ότι θα πιστέψω πως υπάρχουν πάνω από ενάμιση εκατομμύριο άνθρωποι που σε ακολουθούν, γιατί αυτό λένε εκείνοι που είπαν ότι αποφάσισαν να κρύψουν από τον κόσμο αλήθειες “για το καλό της χώρας και της οικονομίας”.
Που πέφτουν πυροβολισμοί στην κηδεία του καριόλη του Ντερτιλή κι εσύ κάνεις πρώτο θέμα δυο αναποδογυρισμένες καρέκλες στο γραφείο του κάθε τυχάρπαστου Βρούτση.
Για όλα αυτά και για πολλά ακόμη μην περιμένεις από μένα να επιχειρηματολογήσω, ούτε να το ρίξω στη λογική. Ένα μόνο έχω να σου πω, με όση δύναμη μου έχει απομείνει.
Άντε γαμήσου κι εσύ κι ο γρύλος σου.
Καριόλη.
Όλοι έχουν ακούσει το ανέκδοτο με τον τύπο που παθαίνει λάστιχο και μετά από πολύ ώρα σκέψεων για το πώς θα κάνει τον γείτονα να του δώσει το γρύλο του για να βάλει τη ρεζέρβα, καταλήγει να τον μπινελικώνει με το που τού ανοίγει την πόρτα του σπιτιού.
Άντε γαμήσου κι εσύ κι ο γρύλος σου, του λέει και σηκώνεται και φεύγει με το λάστιχο σκασμένο.
Άντε γαμήσου κι εσύ κι ο γρύλος σου λοιπόν.
Που ακόμα μας περνάς για τόσο μεγάλους μαλάκες που θα κάτσουμε να χάψουμε ότι από τη γαμημένη τη λίστα Λαγκάρντ χάσατε το CD, τα χαρτιά, το στικάκι, τα παράβολα, τα εισιτήρια, το δρόμο για την εισαγγελία.
Που μας νομίζεις ακόμη πιο μαλάκες και βγαίνεις μετά από δύο χρόνια για να μας πεις ότι δεν λέγαμε τίποτα εμείς οι τηλεδημοσιογράφοι για το χρέος που δεν ήταν βιώσιμο, επειδή έτσι προστατεύαμε τη χώρα μας.
Που μας θεωρείς ντιπ βούρλα, για να πιστεύουμε ότι σε κάθε κυβερνητική κρίση θα βρίσκεται μια ανώνυμη επιστολή, ένα μυστήριο τηλεφώνημα, κάποιος άγνωστος αυτόπτης μάρτυρας και θα ανακαλύπτουμε νέους Πυρήνες της Φωτιάς, εμπρηστές της Μαρφίν και τρομοκράτες της Κερατέας.
Που μας κάνεις να νιώθουμε τόσο ζώα, όταν μας λες ότι κάναμε λάθος με τα νούμερα που σας γαμήσανε τη ζωή εδώ και δυο χρόνια, όμως σφάλματα γίνονται και γι' αυτό τώρα σκάστε, κολυμπάτε και πληρώνετε.
Που τώρα κατάλαβες ότι το λαϊκό κίνημα κυνηγιέται σαν τα ποντίκια σε πολιορκούμενη πόλη που την έφαγε ο λιμός, από ΜΑΤ, ΥΜΕΤ, ασφαλίτες, Δένδιες και ΔΙΑΣ, ενώ έβλεπες για μήνες ανθρώπους που εσύ βάφτισες προβοκάτορες, να βασανίζονται και να διαπομπεύονται δημόσια.
Που με θεωρείς τόσο μαλάκα για να έρθω και πάλι κοντά σου επειδή δηλώνεις αριστερός-δημοκράτης-πατριώτης, που οι νόμοι πρέπει να ισχύουν για όλους ενώ φωνάζεις ΜΑΤ με πλαστικές σφαίρες έξω απ΄τα γραφεία σου και βγάζεις λάδι τον άνθρωπο που έκανε το Σύνταγμα της Ελλάδας αντισυνταγματικό.
Που ακόμη και τώρα νομίζεις ότι θα πιστέψω πως υπάρχουν πάνω από ενάμιση εκατομμύριο άνθρωποι που σε ακολουθούν, γιατί αυτό λένε εκείνοι που είπαν ότι αποφάσισαν να κρύψουν από τον κόσμο αλήθειες “για το καλό της χώρας και της οικονομίας”.
Που πέφτουν πυροβολισμοί στην κηδεία του καριόλη του Ντερτιλή κι εσύ κάνεις πρώτο θέμα δυο αναποδογυρισμένες καρέκλες στο γραφείο του κάθε τυχάρπαστου Βρούτση.
Για όλα αυτά και για πολλά ακόμη μην περιμένεις από μένα να επιχειρηματολογήσω, ούτε να το ρίξω στη λογική. Ένα μόνο έχω να σου πω, με όση δύναμη μου έχει απομείνει.
Άντε γαμήσου κι εσύ κι ο γρύλος σου.
Καριόλη.
Μα τι τρόποι....oh, mon Dieu!
ReplyDeleteΥΓ. Χώσε (λέμε) με τον καριόλη!!!
(Α)ντιφών ο Αθηναίος
τον κόβω και γιά μπινέ, έτσι όπως τον περιγράφεις τον τύπο.....
ReplyDeleteΠολύφημε, δεν σε γνωρίζω, κάποιος σε πόσταρε και έπεσα πάνω σου (συγγνώμη κιόλα με το μπαρδόν) αλλά να ξέρεις δεν σε θεωρούν καθόλου μαλάκα ή ηλίθιο γι αυτό ακριβώς τα λένε όλα αυτά. Είναι η στρατηγική της συνήθειας. Μια χαρά το δουλεύουν το πράμα.
ReplyDeleteΚατάλαβα το πνεύμα του κειμένου (νομίζω) αλλά στο ανέκδοτο "ο γρύλος" είναι το "παράλογο". Όμως εδώ δεν χρειάζεται να δουλέψουμε γρύλο τίποτα. Έπρεπε να έχουν ξεσηκωθεί και οι πέτρες!