Απροκάλυπτος Δεκέμβρης

Η ανακοίνωση της ελληνικής αστυνομίας για τη σύλληψη του Κώστα Βαξεβάνη δεν αποτελεί κορύφωση του κανόνα, αλλά μία ακόμη προσωποποιημένη προειδοποίηση όσων έπονται. Και είναι πλέον απροκάλυπτα.

Η ανομία έφερε την ασυδοσία, την περιθωριοποίηση και την πλήρη ανισότητα.

Η ανυπαρξία της δικαιοσύνης γέννησε τα κτήνη που προετοίμαζε χρόνια για τον δικό τους εμφύλιο. Έναν εμφύλιο, που για εκείνους έχει ήδη ξεκινήσει.

Η περιθωριοποίηση αναζωπύρωσε τα ένστικτα επιβίωσης, ενώ η απειλή του ερχομού της γιγάντωσε το ανθρώπινο μίσος.

Η ασυδοσία κατέλυσε το νόημα της ίδιας της κοινωνίας.

Η ανισότητα έπαψε να είναι η κρυφή ματιά μιας αέναης πραγματικότητας και έγινε σλόγκαν στα χείλη εχόντων και πενήτων.

Κι όλα αυτά με τον πλέον απροκάλυπτο τρόπο. Μέσα από ένα θεϊκό σύμπλεγμα γελοιοτήτων, βγαλμένο από τον χειρότερο καθωσπρεπισμό που γέννησε η σύγχρονη ελληνική πολιτεία. Τον μεταπολεμικό της κοινοβουλευτισμό.

Σαν σήμερα όλοι μάθαμε από μικρά παιδιά για το όχι ενός δικτάτορα στους φασίστες. Πολλοί θα το κάνουν και σημαία, για να συμβολίσει την αντίδραση τους σε αυτές τις απροκάλυπτες παραβιάσεις των ελευθεριών μας.

Σαν σήμερα δίνεται ένα ακόμη όχι μιας δημοκρατικής επίφασης σε κάθε έννοια δικαίου και λογικού. Τόσο απροκάλυπτα, που το μέτρο θαρρείς πως βρίσκεται θαμμένο στα συρτάρια των λιστών και των usb.

Δεν ξέρω αν μετά τους βασανισμούς, τις πολιτικές διώξεις, τις ασκήσεις λογοκρισίας και τις εμφυλιακές απειλές, μπορεί να γίνει ακόμη κάτι χωρίς να δούμε έναν νέο γύρο Δεκεμβριανών να σαρώνει την πρωτεύουσα.

Ξέρω όμως ότι βρισκόμαστε απροκάλυπτα κοντά. Και στα Δεκεμβριανά αλλά και στον Δεκέμβρη.