08 July 2012

Προγραμματικά τσίρκα

Εξαιρετικά ενδιαφέρουσες ήταν οι δύο πρώτες μέρες των προγραμματικών δηλώσεων της νέας κυβέρνησης ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΔΗΜΑΡ.
Την αρχή έκανε ο Αντώνης Σαμαράς, όπου την πρωταρχική σκέψη για μια μικρή ομιλία το πολύ είκοσι λεπτών αντικατέστησε μια μακροσκελής ανάλυση των βασικών αρχών του ρίαλ εστέιτ.
Αφού ο πρωθυπουργός έδειξε στους μεσίτες πως γίνονται οι σωστές δουλειές, το λόγο πήρε ο Αλέξης Τσίπρας για τον οποίο οι βουλευτές της Χρυσής Αυγής σηκώθηκαν ως ένδειξη σεβασμού, αλλά μετά αποχώρησαν ομαδικώς από την αίθουσα για λόγους ευπρέπειας απέναντι στην εθνικοσοσιαλιστική τους ταυτότητα.
Ο Αλέξης Τσίπρας ανακουφισμένος από την σιγουριά πως θα είναι εκείνος που θα κυβερνήσει ότι αφήσει πίσω του ο Αντώνης Σαμαράς, ανέπτυξε έναν αντιμεσιτικό λόγο ορκιζόμενος τζιχάντ και ιερή σταυροφορία σε όποιον του περάσει από το μυαλό να αγοράσει έστω κι ένα τετραγωνικό μέτρο δημόσιας περιουσίας.
Το αποκορύφωμα της βραδιάς όμως δεν ήταν άλλο από τον Βαγγέλη Βενιζέλο. Μετά την ανασύσταση του ΠΑΣΟΚ και την συγκυβέρνηση της χώρας, ο πρώην αντιπρόεδρος και υπουργός οικονομικών ανέλυσε πόσο επικίνδυνος είναι ο ΣΥΡΙΖΑ και εκθείασε την επιλογή του Αντώνη Σαμαρά να μην αναφέρει λέξη για εξεταστικές περί Ζίμενς και μνημονίων, κάτι για το οποίο ολόκληρη η κοινοβουλευτική ομάδα της Νέας Δημοκρατίας τον καταχειροκρότησε.
Ο Πάνος Καμμένος άρχισε να μοιράζει νταβατζηλίκια και κατηγόριες για υποκρισίες δεξιά και αριστερά, έτοιμος να φέρει στη φόρα όλες τις ανυπόγραφες συμβάσεις του διδύμου Βαγγέλη - Λουκά, διαφημίζοντας παράλληλα πόσο ανεξάρτητοι είναι οι Έλληνές του μετά την απομάκρυνση τους από το ταμείο της εξουσίας.
Ο Μιχαλολιάκος έβαλε τους βουλευτές του να σηκωθούν όταν σηκώθηκε και αυτός και να ξανασηκωθούν όταν τέλειωσε και γύρισε πίσω στη θέση του. Όλο το ενδιάμεσο ήταν ένας ακόμη λόγος βγαλμένος από τη μαυριδερή του μύτη, φαινόμενο μάλλον κοινό σε όλους τους φασίστες του κόσμου που μιλούν λες και κάποιος τους κρατά τα ρουθούνια κλειστά.
Τον Κουβέλη τον άκουσα ελάχιστα στην αρχή, γιατί εκείνη την ώρα έφευγα για το αντιρατσιστικό φεστιβάλ. Είπα να τον βάλω λίγο στο ραδιόφωνο όσο ήμουν στο δρόμο για να ακούσω τα υπόλοιπα, αλλά φοβήθηκα μην τρακάρω και έβαλα CD.
Ελπίζω η Αλέκα Παπαρήγα να είναι σήμερα καλά και να καταθέσει και εκείνη τις απόψεις του ΚΚΕ, αναφορικά με τις προγραμματικές δηλώσεις του Αντώνη Σαμαρά. Πάνω από όλα είμαστε άνθρωποι και το 4,5% της 17ης Ιουνίου ήταν κάτι που σίγουρα έφθειρε την ηγέτιδα του Κομμουνιστικού Κόμματος. Θα περιμένω, όμως, με μεγάλο ενδιαφέρον την κατάθεση πρότασης νόμου για κατάργηση του μνημονίου, όπως είχε υποσχεθεί.
Κι όμως, την είδηση της ημέρας δεν την έβγαλε ούτε το χειροκρότημα των νεοδημοκρατών στον Βενιζέλο, ούτε το πήγαινε - έλα χρυσαυγιτών, αριστερών και κομμουνιστών, ανατρέποντας το ρητό περί του μπουρδέλου της βουλής και παραπέμποντας περισσότερο σε τσίρκο.

Την έβγαλε ένα ψέλλισμα του Φώτη του Κουβέλη περί μιας θωλής απουσίας κομματικής πειθαρχίας στη συνιστώσα του και έκφρασης προσωπικής άποψης των στελεχών της ΔΗΜΑΡ απέναντι στις προγραμματικές συμφωνίες του Σαμαρά και των υπουργών του με τους τρεις συγκυβερνώντες. Μια πρόταση με διττή σημασία που το βράδυ της Κυριακής θα την κρίνει.
Θα έχουμε απώλειες από την τρίτη κιόλας μέρα της βουλής αυτής; Μπορεί και ναι, μπορεί και όχι. Ένα τσίρκο σαν κι αυτό θα είναι από εδώ και μπρος γεμάτο απρόοπτα.

0 comments:

Post a Comment

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...
UA-24464405-1