Ελλάς Θρησκεία Δημοκρατία

Στη σύλληψη τριών ηθοποιών της παράστασης “Corpus Christi” προχώρησε το Σάββατο η αστυνομία μετά από καταγγελία για προσβολή στα θεία. 

Η παράσταση του Λαέρτη Βασιλείου και της Βάσιας Παναγοπούλου παρουσιάζει την ιστορία δεκατριών νέων όπου μέσα από την αμφισβήτηση όλων όσων τους έχουν σερβιριστεί αμάσητα από την ιστορία περνά ένα τολμηρό μήνυμα που η ευαισθησία για την εξεύρεση της πραγματικής προέλευσης του ανθρώπου, ίσως να μας δείξει και τον προορισμό του.

Όχι, Ιράν δεν είμαστε ακόμη. Αν ήμασταν τότε δεν θα μπορούσα να γράφω αυτές τις λέξεις. Είναι λάθος να πιστεύει κάποιος κάτι τέτοιο.

Όταν όμως κόσμος συλλαμβάνεται γιατί συμμετέχει σε μια παράσταση που θίγει θαυματοποιούς λιμνάνθρωπους των οφσόρ των Καϊμάν, σε μια κοινωνία όπου η ελευθερία του τύπου βρίσκεται στον πάτο της πανευρωπαϊκής κατάταξης, οι “προληπτικές προσαγωγές” γίνονται κανόνας με ενδυματολογικά και στυλιστικά κριτήρια, οροθετικές γυναίκες διαπομπεύονται δημόσια μετά από την παρουσίαση στρατοπέδων συγκέντρωσης και η Ελλάδα αποτελεί μια από τις πιο επικίνδυνες χώρες για ρεπόρτερ και φωτογράφους τη στιγμή που ναζιστικά πογκρόμ δρουν στο πλάι αστυνομικών, τότε ναι δεν είμαστε Ιράν. 

Άλλωστε δεν έχω δει ακόμη κανέναν να λιθοβολείται στην πλατεία Συντάγματος. Μονάχα τις κατάρες της ελληνικής εκκλησίας στον Νίκο Καζατζάκη και την υπαγογή του Τελευταίου Πειρασμού στην κατηργημένη σήμερα λίστα με τα απαγορευμένα βιβλία της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας έχουμε να θυμόμαστε...