28 June 2012

Χαμένα κίνητρα

Στο μεταίχμιο της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης με την κυριολεκτική έννοια του όρου όσον αφορά το τέλος της Ευρώπης που όλοι ξέραμε, η Ελλάδα διαβάζει σήμερα τα τραγικά ποσοστά φτωχοποίησης του πληθυσμού της.

Οι 20.000 άστεγοι, κυρίως της Αθήνας που από ότι μας δείχνει η ιστορία σε επίσημες ή ανεπίσημες εμπόλεμες καταστάσεις μετρά τις μεγαλύτερες παράπλευρες απώλειες και οι 400.000 χαμένες θέσεις εργασίας, χαμένες με ρυθμούς ταχύτερους από οποιοδήποτε άλλο μέρος του κόσμου, δεν είναι μόνο απόρροια της εξαθλίωσης.

Έχει χαθεί και κάθε προοπτική. Αυτό το μαρτυρούν μαζί με τα άλλα και οι 15.000 νέοι Έλληνες μετανάστες στη Γερμανία. Στη χώρα που ελέγχει την ευρωπαϊκή οικονομία γιατί το σύστημα της επιτρέπει να το κάνει κι επειδή κανείς δεν εξαναγκάστηκε εξ αρχής να παίξει αυτό το παιχνιδάκι.

Κι όμως αυτές οι δεκάδες χιλιάδες ανθρώπων που φεύγουν με προορισμό τα γερμανικά χώματα, δεν το κάνουν μόνο για την άμεση επαγγελματική τους αποκατάσταση. Αν ήταν μόνο αυτό τότε η "ανάπτυξη" που υπόσχεται σύσσωμο το νέο πολιτικό σύστημα, θα τους έδινε ένα κίνητρο.

Το κάνουν γιατί η δικαιοσύνη και η ισονομία είναι ένα όνειρο απατηλό. Φεύγουν γιατί ο κάθε Πρωτόπαππας κι ο κάθε Κουσελάς και το κάθε πρώην και νυν κομματικό φερμουάρ θα παίζει τον υπουργό μέχρι να τον βαρεθεί η γιαγιάκα ψηφοφόρος και μετά θα γυρίσει στις διευθυντικές θέσεις που απλόχερα του ετοίμασε ο κομματικός σωλήνας.

Το κάνουν γιατί ούτε σε τρεις ζωές δεν θα δουν τον κάθε αντιδήμαρχο με τα τρία μύρια στην τράπεζα, την κάθε εφορία Καλλιθέας να γκρεμίζεται συθέμελα, την όποια φαρμακοποιό από την Κέρκυρα με τα παγκόσμια ρεκόρ συνταγογραφήσεων να πληρώνουν όχι μόνο με την ελευθερία τους αλλά και με τα αμύθητα πλούτη τους, τα χρόνια που χάθηκαν στην ξενιτιά της Γερμανίας και της κάθε Γερμανίας.

Το κάνουν γιατί ακόμη κι όταν οι ένοχοι βρεθούν, και τα κλεμμένα μετρηθούν, η δικαιοσύνη που τους θέλει όλους ίσους απέναντι στο νόμο της θα χρειαστεί μήνες, ίσως και χρόνια για να καταλήξει στην ποθητή ετυμηγορία. Μια ετυμηγορία που ως εκ θαύματος επιταγχύνεται με αστρονομικούς ρυθμούς όταν έχει να κάνει με οφειλέτες των χιλίων ευρώ.

Ένα σουρεαλιστικό σύστημα που αγαπά περισσότερο τον κλέφτη του, παρά τον οφειλέτη του, που σέβεται τους νόμους και την προσωπικότητα των πολιτών του, μοναχά όταν βρεθεί κάποιος να βγάλει την είδηση στη φόρα και που τιμωρεί έναν ιδιοκτήτη καφετέριας στην Καβάλα γιατί έβρισε τους Χρυσαυγίτες που του σπάγανε το μαγαζί, αθωώνοντας τους επειδή ποτέ δεν κατατέθηκε το μηνυτήριο παράβολο των 100 ευρώ.

Κι όμως, θα πει κάποιος, και στη Γερμανία έχουν λαμόγια, αρχικλέφτες, μιζαδόρους και απατεώνες που καταστρέφουν ζωές και κράτη ολόκληρα. Και έχουν δίκιο. Αλλά τουλάχιστον στη Γερμανία ο ναζισμός απαγορεύεται, δεν επιβραβεύεται...

0 comments:

Post a Comment

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...
UA-24464405-1