Καμμένα χαρτιά

Κοίτα να δεις πώς τα έφερε η μοίρα που η κεντροδεξιά πολυκατοικία ετοιμάζεται να κρίνει τελικά τη μοίρα μιας κυβέρνησης ακυβερνησίας στην Ελλάδα των εκτάκτων σκοπών και εθνικών αναγκών.

Μετά από το τελευταίο για την ώρα πέσιμο στον Τσίπρα και τον ΣΥΡΙΖΑ αφήσανε για λίγο τον Αλέξη και είπανε να πιάσουνε τον Πάνο τον Καμμένο. Βέβαια, η ύστατη αυτή απόπειρα προήλθε από τη γνωστή ρήση για τα «κάστρα που πέφτουν από μέσα», μέσα από το πρόσωπο του Αλέκου Αλαβάνου.

Συγκινητικό το ενδιαφέρον των πάντων για τη γνώμη του Αλέκου, με μια κουβέντα για το πόσο καλό είναι να μείνουμε στο ευρώ αλλά πόσο θα μας ευνοήσει αν βγούμε, χωρίς όμως να το κάνουμε γιατί θα επηρεάσουν τις αγορές που τόσο φοβούνται μια έξοδο μας, έχοντας όμως έτοιμο το σχέδιο της επόμενης μέρας.

Βαθιά φιλοσοφημένες συζητήσεις με ακόμη πιο βαθύ νόημα. Τόσο βαθύ όσο και η άρνηση Κουβέλη να συμμετάσχει σε κυβέρνηση χωρίς τον ΣΥΡΙΖΑ, αρνούμενος να συνεργαστεί μαζί του σε μια υποθετική μετεκλογική κυβέρνηση του Ιουνίου.

Μιας και το θέμα Τσίπρας μας τελείωσε για την ώρα, σειρά πήρε ο Καμμένος με τα περίφημα νον πέιπερ, τα σημειώματα, τα ραβασάκια, τα πλαστά έγγραφα και τις προβοκάτσιες. Κι όλα αυτά μέσα σε μια βδομάδα καταγγελιών του αέρα από πλευράς ΣΥΡΙΖΑ για τηλεφωνήματα στους Μπαρόζους με περιεχόμενο πολιτικών και επιχειρηματικών πιέσεων για εξόδους από το ευρώ, δραχμές μνες και γρόσσια.

Μια συνεχιζόμενη στιχομυθία που με πολύ μεγάλη επιτυχία άναψε ο ΓΑΠ, με τις ατάκες περί εισόδων από την πίσω πόρτα, αναφερόμενος στα εκδοτικά συμφέροντα που τελικά τον έστειλαν σπίτι του να κάνει τον σοσιαλιστοπρόεδρο, καθώς και τα πρόσφατα δημοσιεύματα περί συνεργατών του, που την έψαχναν να βγάλουν την Ελλάδα από το ευρώ πολύ πριν πέσει στο τραπέζι το δίλλημα ευρώ ή δραχμή με τη μορφή δημοψηφίσματος.

Καμμένα χαρτιά μιας τράπουλας που έφτασε στην τελευταία της κάρτα, έτοιμη να ξαναμοιραστεί σε εκείνους που μέσα από την ξεκάθαρη στάση του ακατανόητου, προσπαθούν να κερδίσουν χαμένες εντυπώσεις στο όνομα πάντα της παραμονής της χώρας στην Ευρώπη, τους μισθούς και τις συντάξεις, το νόμισμα μας και το νόμο περί ευθύνης υπουργών, που σε περίπτωση σχηματισμού κυβέρνησης της μιας μέρας θα βρεθεί στο καλάθι της αυτοδυναμίας του Σαμαρά.