Ευρώ και δραχμή στα 11 βήματα

Πιστός στο δόγμα των ημερών πήρα την απόφαση να βάλω πρώτα απ’ όλα στον εαυτό μου έντεκα απλά ερωτήματα ως προς το ποιο νόμισμα απαιτείται τελικά για να δώσει και πάλι οξυγόνο στους πολίτες αυτής της χώρας, αλλά και για να κάνουν παρέα σε αυτή την τραγελαφική κουβέντα που λίαν συντόμως θα περιλάβει στα επιχειρήματα της, τους τυρρανόσαυρους του Τζουράσικ Παρκ, τον Γκοτζίλα και τον Βεελζεβούλ:

Χρειάζεται ευρώ ή δραχμή για να μπει εδώ και τώρα ένα τέλος στη ρεμούλα των τραπεζών του κρατικού χρήματος και των ευρωπαϊκών -χρεωμένων στην πλάτη του Έλληνα φορολογούμενου- κονδυλίων, με πρώτη και καλύτερη τη σκοτεινή τράπεζα της Ελλάδος;

Χρειάζεται ευρώ ή δραχμή για να δοθεί ένα τέλος στην αστείρευτη καταλήστευση του ιδιώτη που θέλει να αποφύγει μια πολυέξοδη αναμονή στα δαιδαλώδη μονοπάτια των φυτεμένων δημόσιων υπηρεσίων χωρίς κανένα αντικείμενο;

Χρειάζεται ευρώ ή δραχμή για την απλούστευση της χορήγησης μιας κατασκευαστικής, επιχειρηματικής ή ένας Θεός ξέρει τι άλλου είδους άδεια, σε χρόνο ικανό για να του επιτρέψει να εργαστεί/ζήσει από, και στην, επιχείρηση/σπίτι του, χωρίς να χρειαστεί είτε να λαδώσει είτε να ψοφήσει της πείνας ξεσπιτωμένος;

Χρειάζεται ευρώ ή δραχμή για να μπορέσει ένας κομμωτής/τρια, για παράδειγμα, να ανοίξει ένα κομμωτήριο με το που τελειώσει τη σχολή του/της και να μην χρειάζεται να ψάχνεται για προϋπηρεσία που δεν πρόκειται ποτέ να βρει γιατί πολύ απλά δεν θα προσληφθεί ποτέ; -το ερώτημα αυτό μπορεί να επεκταθεί σε δεκάδες ακόμη παρόμοια επαγγελματικά παραδείγματα-.

Χρειάζεται ευρώ ή δραχμή για να εξορθολογιστεί επιτέλους ένα ΕΣΥ που έφτασε να βρίσκει τα υπερχρεωμένα επιπλέον ιατρικά του αναλώσιμα θαμμένα σε χωράφια και σπηλιές, με μοναδικό σκοπό την παραγγελία επιπλέον παρασκευασμάτων από τα κυκλώματα που μετατρέπουν τους ασφαλισμένους σε ικέτες;

Χρειάζεται ευρώ ή δραχμή για να κάνουν παρέα στα φιλαράκια τους όλοι οι κατά τα άλλα “προστάτες του πολίτη” που βλέπουν τα αλισβερίσια των ναρκωτικών, τα κυκλώματα πορνείας και προστασίας κάτω από το παράθυρο του τμήματος και μοιράζουν απλόχερα χημεία και σπασμένα κεφάλια σε όποιον αντιδρά;

Χρειάζεται ευρώ ή δραχμή για να αποκτήσει μία χώρα δίκαιο, ισορροπημένο και ωφέλιμο για την ίδια, πρώτα απ‘ όλα, την κοινωνία, φορολογικό σύστημα που θα σταματήσει να βλέπει τον πολίτη που δεν θέλει/μπορεί να καλύψει τα ίχνη του στον κυκεώνα της μαφιόζικης παρανομίας, σαν ένα πορτοφόλι με πόδια;

Χρειάζεται ευρώ ή δραχμή για να μοιραστεί ισόποσα σε όλους τους αρμόδιους δικαστικούς λειτουργούς ένας μυθικού μεγέθους όγκος δικογραφιών ενός δικαστικού συστήματος που απαιτεί χρόνια και ίσως δεκαετίες για να ετυμηγορήσει, όταν από την πιο απλή ως και την πλέον φρικαλέα υπόθεση, ένας συνήγορος μπορεί να αναβάλλει τη διαδικασία επ’ αόριστον;

Χρειάζεται ευρώ ή δραχμή για να καταργηθεί το δικαίωμα σε μια κάστα 300 ανθρώπων να μετατρέπεται κάθε τέσσερα -τουλάχιστον- χρόνια σε ανθρώπινους εκφραστές του μεσαιωνικού παπισμού, χορηγώντας ιεροεξεταστικά συγχωροχάρτια στον εαυτό της για κάθε παράνομη δραστηριότητα που οδηγεί τεράστιες λαϊκές μάζες στην ανέχεια και την απόλυτη δυστυχία και που ένα απλό κλείσιμο της βουλής για τα καλοκαιρινά της μπάνια, στέλνει στον κάλαθο της λησμονιάς εγκληματικές της πράξεις;

Χρειάζεται ευρώ ή δραχμή για να βρεθούν όλοι όσοι για δεκαετίες κατασπατάλησαν δημόσιο πλούτο για προσωπικό και συγγενικό τους όφελος, μετατρέποντας σε νόμους του κράτους τις πιο κρυφές και άρρωστες επιθυμίες τους;

Τελικά χρειάζεται ευρώ ή δραχμή αυτό το κράτος, που δεν φαίνεται σήμερα ικανό ούτε ένα ερώτημα πανελληνίων εξετάσεων στη Φυσική να θέσει σωστά;

Ιδού η απορία...