Της Δικαιοσύνης...

Εμφύλιος έχει ξεσπάσει στα νομικά σαλόνια και τους δικαστικούς διαδρόμους μετά την επίσκεψη της τρόικας στο ναό της δικαιοσύνης, την έδρα των Ελλήνων δικαστών.

Οι διεθνείς υπερλογιστές έδειξαν ιδιαίτερο ενδιαφέρον αλλά και απαράμιλλο θαυμασμό για τον τρόπο με τον οποίο η ελληνική δικαιοσύνη δεν είναι μόνο τυφλή, αλλά αόματη και με ακορντεόν.

Μεγάλη προσοχή δώθηκε στην περίπτωση του Μάκη Ψωμιάδη. Η διαδικασία σύλληψης ενός φυγά και η ελευθέρωση του την επόμενη μέρα, μόνο και μόνο για να ψάχνουν να τον ξαναβρούν μία βδομάδα μετά, είναι ένα πραγματικό παγκόσμιο δικαστικό φαινόμενο.

Εντυπωσιασμένοι οι εκπρόσωποι της τρόικας ζήτησαν από τους αρχιδικαστές να φυλάξουν μέχρι το εκατό και να τρέξουν να κρυφτούν. Μόλις τους εξήγησαν οι Έλληνες εκπρόσωποι της δικαιοσύνης, ότι δεν παίζουν κλέφτες και αστυνόμους στα δικαστικά μέγαρα εν ώρα υπηρεσίας, τότε απογοητευμένοι έβγαλαν τα αθλητικά τους παπουτσάκια και ξαναβάλανε τα σκαρπίνια τους.

Ρωτώντας τους εισαγγελείς για τα παιδικά πρότυπα που τους οδήγησαν να ασχοληθούν με το ιερότερο επάγγελμα μίας οργανωμένης κοινωνίας, εκείνοι δεν μπορούσαν να υποδείξουν κανέναν άλλο, παρά μόνο τους Έλληνες πολιτικούς.

Υποστήριξαν μάλιστα, την άποψη τους, φέρνοντας σαν παράδειγμα υπέρτατης απόδοσης δικαιοσύνης πρώην πρωθυπουργούς, υπουργούς και βουλευτές.

Αναπόλησαν με νοσταλγία τον Ανδρέα Παπανδρέου, τα Πάμπερς και την Τράπεζα Κρήτης. Αφισοκόλλησαν τα πρώτα δικηγορικά τους γραφεία με τα αμίμητα σποτάκια «Τσοβόλα δώστα όλα» και το «Θα ξεπεράσουμε τις 6.000 μονάδες» Σιμήτη και Παπαντωνίου.

Κλονίστηκαν, βέβαια, οι τροϊκανοί από τη σκευωρία που ήθελε τα προικιά και τα σουβενίρ του Χριστοφοράκου και των Γερμανών τουριστών να είναι μίζες της Ζίμενς. Έχουν δει δηλαδή και άλλοι βαλίτσες με ευρώ να μπαινοβγαίνουν σε κομματικά αρχηγεία; Φυσικά, η δικαιοσύνη μίλησε. Ουδείς ένοχος, τίποτα μεμπτό.

Έπειτα από όλα αυτά, οι εκπρόσωποι των πολιτισμένων δανειστών μας αναφώνησαν με έναν μετριοπαθέστατο γερμανό-σαξονικό προτεσταντικό ενθουσιασμό, «ζήτω η ελληνική δικαιοσύνη». Μετά, αποχώρησαν με όλα τα ενοχοποιητικά στοιχεία της ελληνικής πολιτικής σόου μπιζ παραμάσχαλα, μιας και όλο και σε κάτι μπορεί να τους χρησιμεύσουν.

Σαν προσωπική χάρη στους τόσο συνεργάσιμους και γλυκύτατους δικαστικούς, οι τροϊκανοί τους υποσχέθηκαν πως κανένας δεν θα βάλει χέρι στους μισθούς τους, αρκεί να συνεχίσουν να αποδίδουν τη δικαιοσύνη που απέδιδαν, εδώ και 37 ολόκληρα χρόνια.