Σπασμένα Windows

Κάπου στα είκοσι γράφουν ότι θα είναι τα χρόνια που θα μας πετάξουν έξω από τις αγορές. Προσωπικά θα έλεγα κάψτε τις όλες τώρα, αλλά όσο και να θέλεις κάτι τέτοιο, δεν παίζει να συμβεί ποτέ.

Δεκαπέντε θα είναι τα χρόνια που μόλις τα ψευτό-ομόλογα της Ελλάδας «ωριμάσουν», θα τα βάλουν στο ψυγείο. Αν δουν ότι μετά τα πρώτα δεκαπέντε, πάνε να σαπίσουν, θα τα βάλουν για άλλα δεκαπέντε στην κατάψυξη… Όσο για τον κακομοίρη τον Έλληνα; Στον πάγο από τώρα και για καμιά πενηνταριά χρόνια και βλέπουμε.

Είμαι όμως και πολύ περίεργος να δω, αν αυτή η «εθελοντική» συμμετοχή ύψους πενήντα δισεκατομμυρίων από τον ιδιωτικό τομέα, θα περιλαμβάνει και νέα «εθελοντικά» φοροεισπρακτικά πακετάκια. Γιατί στην πρόσθεση, σαν πολλά να βγαίνουν τα δανεικά. 110 και 80 και 109 κάπου στα 300 μας κάνουν. Σωστά;

Βάφτισαν μάλιστα τη «σωτηρία» μας και «Ευρωπαϊκό Σχέδιο Μάρσαλ». Μα καλά αυτό δεν ήταν το χρήμα που έπεσε στην καμένη Ευρώπη μετά το Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο; Ανατριχιαστικοί συνειρμοί για την φτωχή την Ελλαδίτσα μας…

Τελικά, αν το καλοκοιτάξεις, όλο αυτό το σχεδιάκι, μου κάνει σαν το format των σπασμένων μου Windows… Καθαρίζεις για την ώρα το σύστημα, αλλά σε κάνα τρίμηνο το μηχάνημα πάλι θα τιγκάρει ιούς. Τότε να δούμε αν ο σκληρός του θα τα παίξει, ή όχι…