Τι να πει κανείς και τι να ευχηθεί, για το φετινό μας καλοκαίρι; Η γειτονιά της Ευρώπης γνώρισε μέσα σε λίγες μόνο μέρες, από τη μια ως την άλλη της άκρη, γεγονότα τραγικά, με δεκάδες νεκρούς και ερωτήματα που ένας Θεός ξέρει αν θα απαντηθούν ποτέ.
Η αρχή έγινε στην Κύπρο. Τα αμαρτωλά κοντέινερ με τη μυστηριώδη «πυρίτιδα», που για δυόμιση χρόνια βρίσκονταν παρατημένα, με ένα, μάρτυρα σήμερα, διοικητή, να ωρύεται από την αρχή για την απομάκρυνση τους, σκόρπισαν το θάνατο. Όχι κάποιο καταμεσήμερο του Ιουλίου, με τη θερμοκρασία στο κόκκινο. Το βράδυ. Με την υγρασία να σπάει κόκαλα.
Έπειτα η Νορβηγία. Η χώρα που οι ανθρωποκτονίες μετρώνται στα δάκτυλα του ενός χεριού. Η πατρίδα του Νόμπελ Ειρήνης, του μοναδικού εκτός Σουηδίας, Νόμπελ. Που οι αστυνομικοί χρειάζονται ειδική άδεια για να οπλοφορούν. Που σήμερα, ένας σφαγέας κινδυνεύει, αν δεν αλλάξει κάτι στη νομοθεσία, με μόλις 21 χρόνια φυλάκιση.
Στην Κύπρο, τα κοντέινερ έσκασαν ανήμερα της επετείου του θανάτου του στρατηγού Ευάγγελου Φλωράκη, που η βάση έχει το όνομα του. Στη Νορβηγία, οι βόμβες στην πρωτεύουσα και η επίθεση στο νησάκι με τα δεκάδες παιδιά, έγινε την επομένη μίας ιστορικής, αμιγώς ευρωπαϊκής, απόφασης, μετά από μήνες ατελείωτων διαβουλεύσεων και συνεχόμενων αδιεξόδων.
Όλα αυτά, εν μέσω ενός γενικευμένου ξεσηκωμού του Ευρωπαϊκού Νότου, επακόλουθο μίας άνευ προηγουμένη κρίσης χρέους και μίας έκρηξης αντιευρωπαϊκών και ακραίων εθνικιστικών συμπεριφορών του Ευρωπαϊκού Βορρά. Με τα μέτρα λιτότητας να τσακίζουν ολόκληρους πληθυσμούς και τη δημοτικότητα κομμάτων και πολιτικών που πρεσβεύουν Άρια δόγματα, να εκτινάσσεται. Με το μπαμπούλα Οσάμα νεκρό και την επέτειο των 10 χρόνων από τη σφαγή στους δίδυμους πύργους να πλησιάζει επικίνδυνα. Και με το αμερικανικό Κογκρέσο να τσακώνεται με τον Πρόεδρο Ομπάμα, προσπαθώντας να γλιτώσει το γίγαντα που λέγεται Η.Π.Α. από μία εξευτελιστική στάση πληρωμών. Κάτι που θα σημάνει αυτόματα και χρεοκοπία.
Ενός κακού μύρια έπονται και δυστυχώς έχουν μαζευτεί τόσα πολλά κακά, σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα που ακόμα και οι συμπτώσεις τείνουν να χάσουν το νόημα τους.
Ή μήπως όχι...;
Υ.Γ. Η πρώτη φωτογραφία είναι τραβηγμένη την επόμενη μέρα της έκρηξης στη ναυτική βάση της Κύπρου. Η δεύτερη, μετά τη βομβιστική επίθεση στο Όσλο...
No comments:
Post a Comment